Honey Lemon Soda

در ابتدا، من واقعاً متوجه نشدم که این انیمه در مورد چیست، بسیاری از صحنه‌ها به نوعی به هم ریخته شده بودند و مطمئن نبودم که این انیمه در چه جهتی قرار دارد، تا زمانی که الاغ بی‌صبر من قسمت دوم را تماشا کرد و منطقی به نظرم رسید. به اندازه دیگران در رسانه های shoujo animanga عمیقاً غوطه ور نشده ام (اگرچه من کاملا عاشقانه را دوست دارم). اما اگر این مقدمه من باشد، ناامید نیستم. بزرگ‌ترین تعریف من احتمالاً به هنر مربوط می‌شود، که در ابتدا به نظر می‌رسد نوعی شوجو عام است، اما با ترکیب زیبای پس‌زمینه‌های واقع‌گرایانه و سبک هنری کلاسیک شوجو که حداقل دیده‌ام، من را بسیار شگفت‌زده کرد. کاراکترها چیزی برای نوشتن نیستند، ایشی موری، دختر اصلی ما، بسیار زیبا و قابل ارتباط است، اما شخصیت و مبارزات او چیزهایی نیستند که من قبلاً ندیده باشم. کای خیلی باحاله اما باز هم خاص نیست یا ژانر رو به چالش میکشه. شخصیت‌های جانبی در کل، بد هستند. همین است. اما، پویایی آن‌ها با هم بسیار شیرین است، و بعد از اینکه چرت‌پرت‌ترین جعبه آبی بود، پس از آن که عاشقانه‌های کم و سرعت آهسته بود، هانی لیمون سودا حداقل عشق همیشگی من به عاشقانه را برای این فصل زنده نگه می‌دارد. از آنجایی که قبلاً به کورویوا و اوکیناوا رسیده ام. من پرت می‌شوم، اما به نظر من کسب اعتماد به نفس از طریق تلاش‌های کای بسیار جذاب است. از نقطه نظر توصیه، من فکر نمی کنم این برای همه باشد. بنابراین از من احساسات متفاوتی دریافت می کند. یک ساعت به آن بدهید تا شاید افق های خود را گسترش دهد.