ترکیبی متوسط از موسیقی و رمز و راز در قلمرو انیمه، جایی که مضامین موسیقی و روایتهای راز گشا در هم تنیده میشوند، هاروچیکا: هاروتا تا چیکا و سیشون سورو تلاش میکند بینندگان را با ترکیب منحصربهفرد ژانرها مجذوب خود کند. با این حال، علیرغم پیشفرض امیدوارکنندهاش، این سریال در ارائه یک تجربه جذاب و جذاب کوتاهی میکند. رمز و راز که نمی تواند فتنه انگیز باشد عنصر رمز و راز مرکزی هاروچیکا حول محور هاروتا، دانش آموز دبیرستانی با گوش مشتاق به موسیقی، و چیکا، همکلاسی پسر بچه با اشتیاق به موسیقی می چرخد. آنها با هم یک باشگاه گروه موسیقی برنجی تشکیل می دهند و یک سری تحقیقات را آغاز می کنند و اسرار مدرسه و حقایق پنهان را کشف می کنند. در حالی که مفهوم رمز و راز الهام گرفته از موسیقی بالقوه است، اجرای آن به هم می خورد. رازها خود فاقد فتنه هستند و هیچ حس تعلیقی را ایجاد نمی کنند. راهحلها اغلب ساختگی و رضایتبخش به نظر میرسند، و بینندگان را بدون چالش و تحت تأثیر قرار میدهند.
مهارت بصری در میان حد متوسط صوتی
ارائه بصری هاروچیکا بدون شک قوی ترین جنبه آن است. این انیمیشن روان و با جزئیات است و فضای پر جنب و جوش یک محیط دبیرستان و ماهیت بیانی شخصیت ها را به تصویر می کشد. پسزمینهها با دقت طراحی شدهاند و حس واقعگرایی و عمق را به دنیای هاروچیکا اضافه میکنند.
با این حال، جنبه صوتی سریال، به ویژه موسیقی آن، استانداردهای بصری را برآورده نمی کند. موسیقی متن فیلم غیرقابل توجه و به یاد ماندنی است و نمی تواند مضامین موسیقی را تکمیل کند یا فضای کلی را بهبود بخشد. تم های آغازین و پایانی به یک اندازه فراموش شدنی هستند و فاقد تأثیر احساسی هستند که می توانست تجربه تماشا را بالا ببرد.
داستانی که برای یافتن ریتم خود تلاش می کند
روایت هاروچیکا با سرعتی آرام پیش میرود، اغلب در صحنههای بیاهمیت پرپیچ و خم میشود و نمیتواند یک حرکت ثابت ایجاد کند. داستان فاقد یک جهت روشن است و تلاش می کند تا عناصر رمزگشا را با تعاملات شخصیت ها و اجرای موسیقی متعادل کند.
در حالی که سریال تلاش می کند تا مبارزات شخصی و انگیزه های شخصیت هایش را بررسی کند، این پیشرفت ها اغلب توسعه نیافته و فاقد عمق هستند. ارتباطات عاطفی بین شخصیت ها با مخاطب طنین انداز نمی شود و بیننده احساس می کند که از سفرهای شخصی خود جدا شده است.
ترن هوایی از دینامیک شخصیت
رابطه هاروتا و چیکا، دوتایی مرکزی هاروچیکا، یک ترن هوایی از احساسات است. روابط متقابل آنها از شوخی های بازیگوش تا مشاجره های تند را در بر می گیرد که اغلب فضایی از تنش و عدم اطمینان را ایجاد می کند. با این حال، پیوند آنها فاقد قوام و عمق لازم برای ایجاد آن واقعاً قانع کننده است.
شخصیت های فرعی، در عین داشتن شخصیت های متمایز، نمی توانند تاثیر قابل توجهی بر روایت کلی بگذارند. مشارکت آنها در داستان حاشیهای به نظر میرسد، و مشارکت آنها در تلاشهای راز گشایی اغلب ناچیز است.
یک تجربه لذت بخش و غیرقابل تحقق
به طور کلی، HaruChika: Haruta to Chika wa Seishun Suru نمی تواند یک تجربه تماشای لذت بخش و رضایت بخش را ارائه دهد. نقاط قوت سریال در ارائه بصری تحت الشعاع کاستی های آن در داستان گویی، توسعه شخصیت ها و کیفیت صدا قرار گرفته است. فقدان رازهای جذاب و روایت آهسته و پر پیچ و خم، سرمایه گذاری در سریال را دشوار می کند.
داستان: 4/10
تصویری: 6/10
جزئیات: 4/10
شخصیت ها: 4/10
احساسات: 3/10
صافی: 4/10
OP/ED: 4/10
صدا: 4/10
اصل: 5/10
شدید: 6/10
منحصر به فرد بودن: 2/10
سرگرمی/خنده: 2/10
NSFW: 2/10
خسته کننده / بیکار: 5/10
در حالی که انیمه ممکن است برای بینندگانی که به دنبال تجربهای جذاب و بصری جذاب هستند، جذاب باشد، فقدان ماهیت و عمق احساسی آن در نهایت باعث کمبود آن میشود. هاروچیکا مجموعهای است که برای رقابت با مجموعه گستردهای از انیمههای موجود، نیاز به بهبود قابل توجهی در داستانگویی، توسعه شخصیت و کیفیت صدا دارد.
در اینجا سیستم رتبه بندی من است
10- احتمالا بهترین و مورد علاقه من
9 - بهترین اما نه مورد علاقه
8 - از آن لذت بردم اما نه بهترین
7 - خوب است اما زیاد لذت نمی برید، نیاز به بهبود دارد
6 - خوب است اما کاملا ناامید است، جای پیشرفت دارد
5- کمتر دوست دارم اما شانس آن را دوست ندارم اما هنوز جای پیشرفت دارد
4 - از نحوه تولید پروژه ها (انیمه/مانگا) ناامید شده اما همچنان قابل توجه است. / ممکن است سقوط کند
3 - زباله اما هنوز قابل توجه است. / ممکن است سقوط کند
2 - زباله در سطل. / کاهش یافته است
1 - من فقط وقتم را تلف کردم. دفعه بعد بهتره موفق باشی / کاهش یافته است