Ghost Hunt

نمایش های ترسناک با جمعیت شناختی Shoujo بسیار نادر است زیرا ترکیبی غیر متعارف است. سبکی که در آن Ghost Hunt به عنوان یک مورد پیشرفت می کند معمولاً در سه یا چهار قسمت حل می شود برای انیمه هایی از این نوع معمول تر است. حل پرونده ها بیشتر اوقات لذت بخش و رضایت بخش بود، اما عناصر شوجو گهگاه در طرح دخالت می کردند. صادقانه بگویم، من از طرفداران پر و پا قرص شوجو نیستم، بنابراین بدیهی است که این بخش عمده ای از عصبانیت من را ایفا می کند که عمدتاً توسط قهرمان اصلی بازی می شود زیرا او دارای بسیاری از ویژگی های معمولی شوجو FL است. با این حال، اگر به شوج و ترسناک علاقه دارید، می تواند معدن طلا باشد زیرا بقیه کارها در نقطه انجام می شود. اگر مثل من اهل لذت نباشید، به احتمال زیاد باز هم می‌توانید از آن لذت ببرید، اگر چشمتان را روی این لحظات «اف‌ال تشنگی بیش از ام‌سی» ببندید و به نظر می‌رسد که او «اف» نمی‌دهد. شکار ارواح همچنان تمرکز اصلی است و عاشقانه های مرزی واقعاً اندک است. داستان: 7/10 روایت نمایش ساده است همانطور که بسیاری از شما می توانید حدس بزنید. داستان درست به حل اولین مورد می‌پرد، جایی که هر مورد معمولاً حدود 3-4 قسمت طول می‌کشد تا به پایان برسد. در سه قسمت اول به طور خلاصه به معرفی شخصیت های اصلی می پردازیم، به علاوه شما با پویایی بین آنها آشنا می شوید. سپس اساساً بارها و بارها یکسان است، اما محیط ها و موارد متنوع هستند. این تغییرات به حفظ پویایی نمایش و همچنین توجه من کمک کرد. گاهی اوقات نتیجه کمی قابل پیش بینی بود، اما با این وجود رضایت بخش بود. اوج داستان فایل 7 بود که فراتر از انتظارات من بود و در مقایسه با دیگران از خط خارج شدم. احتمالاً داستان آن پیچیده‌ترین و با بهترین اتمسفر، آنتاگونیست و حتی اوج بود. شخصیت ها: 8/10 شخصیت های مرد بسیار جالب تر از شخصیت های زن بودند. باز هم مطمئن نیستم که به لطف کلیشه های جمعیت شناختی شوجو است یا هر چیز دیگری. از خود بپرسید که چند انیمه شوجو در آنجا دارای FL شبیه به Mai است که ذاتاً خوش قلب است، برای دیگران فداکار است، ساده لوح است و دستکاری آن کمی آسان است. همچنین آیاکو وجود دارد که با زیبایی و شخصیت ظاهری مغرور خود برای شخصیت حمایتی در بسیاری از شوجوها مشخص است. هارا رقیب مای در عشق است. او قطعاً در مقایسه با مای بالغ‌تر است و به نظر می‌رسد که همیشه سعی می‌کند بهترین‌ها را برای او به ارمغان بیاورد. این اولین جرقه های حسادت را با رقابت عاشقانه روشن می کند و مثلث woala shoujo متولد می شود. با وجود این، آیاکو و هارا قابل تحمل بودند، حتی از برخی جنبه ها شخصیت های لذت بخشی. اگرچه می‌توانستم با مای همدردی کنم زیرا بخش بزرگی از خانواده‌ام را نیز از دست دادم، شخصیت او بدون توجه به آزاردهنده بود. با این حال او نقش خود را به خوبی انجام داد، زیرا هدفش این بود که همیشه از دیگران دفاع کند و با رویکرد سرد نارو مخالفت کند، متأسفانه روش او برای من جذاب نبود. از سوی دیگر، علیرغم اینکه کازویا به دلیل نگرش سردش به دیگر شوجو ام سی شبیه است، او همچنان به راحتی دوست داشتنی است و با عقلانیت و کمال خود در کارش بسیار مناسب است. او کمی مرد tsundere/kuudere است اما به روشی خوب ساخته شده است. ستایش برای مونک که شخصیت های دیگری مانند آیاکو و مای را در خود داشت، زیرا او در هنگام تعامل با هر دوی آنها پویایی بسیار خوبی داشت. جان خوب است اما چیز عجیبی نیست. هر یک از آنها با داشتن شخصیت های متنوع آنها را حتی با پیشینه ای نه چندان جالب جذاب کرده است. از طرف دیگر این به شخصیت هایی مانند لین یا نارو جنبه مرموز اضافه می کند که یک امتیاز بزرگ است! انتظار زیادی از پیشرفت شخصیت نداشته باشید. تنها پیشرفتی که می توانم ببینم در کازویا است زیرا او می تواند کمی بیشتر با مای باز شود و به دیگران اعتماد کند. دوم احتمالاً مای است که استعدادهای پنهان خود را کشف می کند و بیشتر با موقعیت های بحرانی سازگار می شود که به رشد او به عنوان یک فرد کمک می کند. صادقانه بگویم که بیشتر پیشرفت‌ها در قسمت‌های اولیه وجود دارد که در آن شخصیت‌ها شروع به تکیه‌کردن بیشتر به یکدیگر می‌کنند که مانند پایان مورد سوم به اوج خود می‌رسد و سپس در بقیه قسمت‌های نمایش تقریباً یکسان است. داستان بیشتر بر پیشرفت پیوندهای بین شخصیت‌ها تمرکز می‌کند و سپس بر توسعه یک شخصیت به این صورت تمرکز می‌کند. ART: 7/10 اگر تاریخ پخش انیمه را در نظر بگیرید، منصفانه به نظر می رسد. طراحی شخصیت ها و پوشش آنها احتمالاً یکی از نیروهای اصلی است. سبکی که در آن برخی از ارواح به تصویر کشیده شده بودند، می‌توانست کمی وحشتناک‌تر و دلهره‌آورتر باشد، اما این سبک با فضایی محکم متعادل بود. این قطعاً چیز خاصی نیست و از نظر جزئیات فاقد آن است، اما در کل می‌توانم بگویم که به درستی با محیط داستانی آن مطابقت دارد. صدا: 9/10 صدا مکمل و فضاساز و فضاسازی باعث ایجاد تنش و انتظار در مخاطب می شود. این یکی از مهمترین موارد در ژانر ترسناک برای درست کار کردن است. تصور کنید که صحنه‌ای هیجان‌انگیز بدون افزایش موسیقی پس‌زمینه داشته باشید، آنقدرها هم معمول نیست... این جنبه واقعاً خوب ساخته شده است. موسیقی متن در سرتاسر نمایش کاملاً با صحنه ها مطابقت دارد و کارمندان عالی کار کردند. انصافاً من زیاد به OP توجه نکردم و شاید دو بار به آن گوش دادم، اگرچه برای انیمه بازی خوبی است. لذت: 7/10 گوست هانت تقریباً در تمام مدت توانست توجه من را ثابت نگه دارد. احتمالاً چیزی وجود ندارد که به معنای واقعی کلمه مرا آزار دهد، اگرچه آن قسمت شوجو با سلیقه من مطابقت ندارد. بزرگترین نقطه قوت نمایش پویایی بین شخصیت ها و فضا است. تمرکز تقریباً همیشه بر روی شکار ارواح باقی می‌ماند که بسیار عالی است، زیرا من آنقدرها علاقه‌ای به له کردن دخترانه بر روی کازویا نداشتم، به‌ویژه نحوه ارائه آن. کلی: 7،4/10 بخش های اصلی نمایش که شکار ارواح و حل پرونده است در واقع به خوبی انجام شده است. مشکل اینجاست که بی جهت کلیشه های شوجو زیاد است که چندان جذاب و بیهوده نیست. اگر نویسندگان این رمان عاشقانه ناپخته را به طور کامل کنار بگذارند یا آن را به سبکی متفاوت بسازند و بهترین را حفظ کنند، قطعاً نمایش بهتری خواهد بود، زیرا روابط بین شخصیت ها همچنان به همان اندازه سرگرم کننده خواهد بود. با این وجود این تنها چیزی است که کمی حال و هوای خوب من را در حین تماشا مختل کرد. برای همه دوستداران انیمه های ترسناک که می خواهند از غر زدن بیش از حد استراحت کنند، این راه است. اگر جمعیت شناسی شوجو را دوست دارید برای شما بهتر است.

Ghost Hunt عناصری از رمز و راز، تعلیق و حسی از عاشقانه را در یک انیمه نسبتاً منحصر به فرد ترکیب می کند که انتظارات ژانر وحشت را برآورده نمی کند. مشکلات زیادی در سریال وجود دارد از جمله کمبود عناصر ترسناک، انیمیشن کمتر از حد متوسط، عدم توسعه قابل توجه شخصیت فراتر از قهرمان اصلی. اما انیمه فقط کار می کند. فقدان ترسناک یک تجربه تماشای آسان را ایجاد می کند، انیمیشن زمینی منجر به افزایش احساس آسیب پذیری در بین شخصیت ها در مواجهه با ماوراء طبیعی می شود. و در حالی که سایر شخصیت‌ها فاقد هر نوع رشدی هستند، اپیزود تبدیل مای به قسمت را بسیار قابل توجه‌تر می‌کند. روایت سریال به چند بخش تقسیم می شود که معمولاً سه قسمت طول می کشد و همه آنها به خوبی نوشته شده اند و معمایی جذاب را ارائه می دهند. این سریال آهنگ خوبی دارد و جدای از شروع کند، با پیشروی شتاب بیشتری می گیرد و در قسمت های بعدی واقعاً افزایش می یابد. Ghost Hunt انیمه ای نیست که برای همه به خصوص کسانی که به دنبال تجربه ترسناک هستند جذاب باشد، اما در کل سریال خوبی است.

Ghost Hunt Ghost Hunt خلاصه داستان: این یک انیمه کاملا ترسناک نیست، بیشتر ماوراء طبیعی است، سنگین نیست، اما تماشای آن لذت بخش است، به شخصیت ها و شخصیت آنها وابسته می شوید و با باز شدن پرونده ها چیزهایی را درک می کنید، مانند یک اسکوبی دوو اما خیلی بهتر این انیمه بیشتر از یک فضای تحقیقی پر تعلیق و فراطبیعی پیروی می کند و کمی پریشانی را به همراه دارد زیرا به چیزهایی اشاره دارد که بر اساس اتفاقات واقعی هستند مانند: Polstergast... انیمه ارجاعات زیادی به چیزهای واقعی از دنیای ماوراء طبیعی دارد. ، مانند: Onmyouji که یک سیستم پیشگویی است که در دوره هایان (حدود 800 پس از میلاد) با ماوراء الطبیعه سروکار داشت. انیمه خوبه! تا حد امکان به واقعیت نزدیک است، البته نه 100% و از حقایق استدلالی برای توصیف موارد و موقعیت ها استفاده می کنند. علیرغم صحبت در مورد دنیای ماوراء طبیعی، این چیزی است که در زندگی واقعی وجود دارد. خوب انجام شده، اسکریپت ساده، اما بسیار خوب انجام شده و به فایل ها و بخش های آن تقسیم شده است. موارد جالب است و شیمی بین اعضای گروه بسیار خوب است، حتی داشتن صحنه های خنده دار که می تواند شما را به نوعی روحیه دهد. نکته دیگر در مورد داستان این است که داستان بسته به مورد ممکن است کمی کندتر پیشرفت کند اما همچنان خوب است و شما را در حال و هوای گفتگوی شخصیت ها قرار می دهد. به طور جدی توصیه می کنم آن را تماشا کنید، به موضوعات بسیار جالبی می پردازد. توجه: ارجاعات زیادی به چیزهای واقعی. توجه: بسیاری از چیزها منطقی هستند و سعی می کنند تا حد ممکن از واقعیت انسانی واقعی باشند، حتی اگر یک انیمه ماوراء طبیعی است. واقعا خیلی خوبه! طراحی صدا: موسیقی متن انیمه هم خوبه و همینطور افتتاحیه که به نوبه خود یک انیمیشن ساده است. موسیقی متن استفاده شده در صحنه ها ساده است اما برای صحنه ها خوب و دقیق است و جلوه های صوتی برخی صحنه های پرتعلیق باعث ایجاد لرز و ترس برای حساس ترین افراد می شود، کسانی که قبلاً به آن عادت کرده اند ممکن است تحت تأثیر قرار نگیرند، اما من آن را درست می کنم. واضح است که آنها بسیار خوب ساخته شده اند. من به خصوص آهنگ پایانی را دوست دارم. صدا، جلوه های صوتی، فضای موسیقی برای ایجاد ترس با تعلیق واقعا خوب است، از این نظر بسیار درست است. شخصیت ها: شخصیت ها به خوبی طراحی شده اند اما با توجه به سالی که انیمه در سال 2006 منتشر شد، هنر آنها عالی است. این سبک از هنرهای بصری برای شخصیت ها برای اواسط دهه 2000 رایج است و در آن زمان یک روند بود، چیزی خوب. در مورد شخصیت آنها، من به جزئیات زیادی نمی پردازم، اما نارو چان مغز این شخصیت ها است و ویژگی خاصی دارد که همیشه برای رهبر یک سازمان شکار ارواح بسیار جوان در نظر گرفته می شود. علاوه بر او، دختری هم هست که قهرمان داستان است، از آنجایی که ما در مورد یک انیمه شوجو صحبت می کنیم، او برجسته شده است و ما اغلب دیدگاه استدلالی او، در این مورد، مای تانیاما را داریم. شخصیت‌های دیگر هر کدام با نقش و شخصیت خاص خود جالب هستند، توصیه می‌کنم تماشا کنید تا با عضویت هر یک از آنها را کشف کنید، من عمیقاً به آن نمی‌پردازم. چیز دیگر این است که شما به تحقیقات وابسته می شوید. به غیر از این، نظر دیگری وجود ندارد. هنر تجسمی: سبک رئالیستی هوشیار، من معمولا به انیمه هایی می گویم که به یک فیزیوگنومی معمولی انسان نزدیکتر هستند و همه افراد در انیمه از نظر ظاهر و ظاهر بسیار عادی هستند. ظاهر انیمه بسیار دهه 2000 است، رنگ ها خوب هستند، نورپردازی نیز بین سناریوهای مختلف همکاری می کند، بدون مفهوم یا چیز متفاوتی، همه چیز بسیار عادی است اما بسیار خوب است. برای زمان انتشار که در سال 2006 بود، این سبک بصری مورد توجه و دلنشین بود، چندین انیمه از دهه 2000 با همین هنر و سبک بصری ساده اما زیبا می بینید. نویسنده: فویومی اونو او یک رمان نویس ژاپنی است. شکار ارواح یک شوجو است که با وجود داشتن "ترور" عاشقانه خاصی در کار دارد. اثر قابل توجه دیگر مانگا (شیکی) است که به نوبه خود یک رمان ترسناک نیز هست. بنابراین شما قبلاً به این نتیجه رسیده اید که او دوست دارد وحشت و عاشقانه را در یک اثر ترکیب کند. او نویسنده ترسناک، تعلیق و عاشقانه است. استودیو: کارکنان J.C او بیش از 400 انیمیشن ساخته است، در صحنه انیمیشن ژاپن به خوبی شناخته شده است و آثار برجسته او عبارتند از: One Punch Man، Bakuman، Kono Subarashi، Saiki Kusuo و غیره. این یک استودیو ژاپنی است که در توکیو واقع شده و در سال 1986 تأسیس شده است. کیفیتی در سبک تصاویر و تصویرسازی دارد، استودیویی است که حتی پس از گذشت سال ها از تاسیسش هم بالاتر از حد متوسط ​​باقی مانده است، این فقط حرفه ای بودن مدیریت شرکت را نشان می دهد. انیمیشن بسیار روان و ثابتی دارد. تقریباً تمام آثار او سبکی متوسط/بالا دارند، حتی اگر برشی از زندگی یا اکشن باشند، مشخصه‌ی آن‌ها روان بودن و بسیار خوب است. J.C.Staff اغلب با A-1 Pictures and Bones مقایسه می شود که در تمام انیمه هایشان انیمیشن های روان و ثابتی با ویژگی های ظریف و پیچیده دارند، چیزی که بسیاری از افراد به آن حسادت می کنند. J.C.Staff یکی از معروف ترین استودیوهای انیمه است و علیرغم اینکه یک استودیوی باورنکردنی است، همچنان یک استودیوی متوسط ​​است، زیرا انیمیشن ایراداتی دارد، با این حال، موسیقی متن فوق العاده است. توجه داشته باشید که این شرکت بسیار قدیمی است و مدت زیادی است که در زمینه انیمه فعالیت می کند، بنابراین می توان گفت همچنان فراز و نشیب هایی در رابطه با تولید انیمیشن های ژاپنی وجود خواهد داشت. کارگردان: از آنجایی که یک استودیوی بزرگ مانند J.C.Staff است، یک تیم تولید بزرگ و به نوبه خود چندین کارگردان وجود دارد، اما اصلی ترین آنها در این کار عبارتند از: ساتوشی ایواتاکی، همان کارگردان انیمیشن Attack on Titan، Dororo، Death Parade، انیمیشن. کلید از فول متال شیمیدان اخوان، کد گیس، در میان بسیاری، بسیاری دیگر. توجه: متأسفانه ساتوشی در 30 دسامبر 2023 در سن 60 سالگی درگذشت. یادم باشد این نظر من، دیدگاه من، سلیقه و نوع نگاه من است. من یک منتقد حرفه ای نیستم، فقط به عنوان یک سرگرمی و اوقات فراغت این کار را انجام می دهم، اما دوست دارم خودم را وقف انجام آن به بهترین شکل ممکن کنم. من دوست دارم از دیدگاه کسی صحبت کنم که با چیزهای ترسناک و عجیب و غریب معاشقه می کند و می دانم که افراد زیادی مثل من در دنیا وجود دارند.