Gegege no Kitarou (2018)

یکی از آن انیمه هایی است که زیر رادار پرواز می کند، اگرچه چندین دهه است که تحت تکرارهای مختلف وجود دارد. سزاوار توجه بسیار بیشتری نسبت به آن است. وقتی برای اولین بار تست 3 eps را دادم، تقریباً آن را به عنوان بیش از حد کارتونی رها کردم، اما شخصیت ها باعث شدند تصمیم بگیرم چند عکس دیگر به آن بدهم. و در حالی که این برای بچه ها طراحی شده است، همانطور که سریال پیشرفت می کند، بسیاری از موضوعات عمیق تر را بررسی می کند، و حتی ممکن است برای قسمت های کوچک بیش از حد شدید شود. طراحی شخصیت‌ها نسبتاً ساده هستند و پیشرفت زیادی در آن وجود ندارد، اگرچه کاملاً ثابت نیستند. آثار هنری به نوعی در اطراف خود می چرخند. گاهی اوقات فوق‌العاده است، و گاهی اوقات کمی بهتر از Saturday Morning Kid Vid است. در مورد انیمیشن هم همینطور است. برخی از صحنه های اکشن قابل توجه بودند، اما در کل انیمیشن کمی بالاتر از حد متوسط ​​تا متوسط ​​است. VAها نیز یک کیسه مخلوط بودند. برخی از آنها کارشان عالی بود، اما برخی دیگر یا خیلی صاف بودند یا به طرز وحشتناکی بیش از حد عمل کردند. اما آن شخصیت ها ممکن است یک انتخاب کارگردانی بوده باشند. من معمولاً به موسیقی متن اشاره نمی‌کنم، اما مقدمه این قسمت‌ها یک کرم گوش است. وقتی IR وارد سرم شد، تمام روز آنجاست. اگر قرار بود به این نمره بدهم، به آن 87/100 می دادم. B. اگر به دنبال سریالی برای تماشای با بچه های پیش از نوجوان و بزرگتر خود هستید، نمی توانم این عنوان را به اندازه کافی توصیه کنم. این بسیار تخیلی، خارق‌العاده است و احتمالاً مورد علاقه آنها خواهد بود. یا حتی اگر شما هم مثل من یک بز پیر هستید، می توانید سرگرمی و کمی فکر تحریک کننده پیدا کنید.

Gegege no Kitarou یکی از آن ناهنجاری‌ها در انیمه است که علی‌رغم موفقیت‌های عظیم در ژاپن و پخش یک فصل جدید به صورت تشریفاتی در هر دهه، عملاً در جامعه غربی بی سابقه است. با این حال، وقتی به آن از نظر بازارپسندی برای غرب فکر می کنید، منطقی است. کل فرنچایز پر از تفسیر اجتماعی ژاپنی است، و اساس مجموعه بر اساس یوکای ژاپنی و داستان‌های عامیانه است، به همین دلیل است که دیدن آخرین تکرار، در سال 2018، به صورت همزمان در کرانچی رول، بسیار جذاب است. جالب‌تر این است که چگونه این فصل به‌طور غم‌انگیزی با فصل‌های قبلی خود در بازنمایی دورانش متفاوت است. کاملاً منطقی است که این فصل اولین فصلی است که به خارج از کشور آورده می شود، زیرا نه تنها نشان دهنده دوره جدیدی برای این فرنچایز است بلکه نشان می دهد که چقدر جامعه تغییر کرده است. (این بررسی حاوی اسپویلرهای جزئی است) اکنون، می‌دانم که جمله آخر بسیار پرشکوه است، اما، به من اعتماد کنید، در زمینه این فرانچایز منطقی است. همانطور که قبلاً اشاره کردم، Gegege no Kitarou یک فصل جدید 50 تا 100 قسمتی را هر دهه پخش می‌کند، و همراه با آن، تفسیرهای جامعه هر فصل را در بر می‌گیرد. امروزه فناوری به گونه ای در جامعه امروزی ما نفوذ می کند که تقریباً اجتناب ناپذیر است. من با گوشی های هوشمند، کامپیوتر، اینترنت و رسانه های اجتماعی صحبت می کنم. سری 2018 (که از این پس به عنوان GGG2018 از آن یاد خواهم کرد) در استفاده از این دریغ نمی کند و تمرکز زیادی بر فناوری مدرن دارد. علیرغم آگاهی از این موضوع قبل از رفتن به نمایش، باز هم دیدن GGG2018 که اولین قسمت خود را به روی مردی که خودش را با یک چوب سلفی ضبط می‌کند و باعث ایجاد اختلال در گذرگاه شیبویا می‌شود، باز هم سورئال بود، اما نفرین شد و به یک درخت خون‌آشام تبدیل شد. اطرافیانش همگی گوشی‌هایشان را می‌گیرند و شروع به ضبط و/یا ارسال پیامک به دوستانشان در مورد اتفاقی می‌کنند، فقط برای اینکه همه در خیابان خودشان به درختان خون آشام تبدیل شوند. ما متوجه شدیم که این امر توسط یوکای خاصی به نام نوبیاگاری ایجاد شده است، که دانه هایی می کارد که خون را می مکد و مردم را به درختان خون آشام تبدیل می کند. بخش مورد علاقه من در مورد این صحنه افتتاحیه این است که چگونه GGG2018 بلافاصله با تأکید زیاد بر استفاده از تلفن، به وضوح نشان می دهد که ما وارد عصر جدیدی شده ایم. همانطور که اپیزود پیشرفت می کند، متوجه می شویم که مردی که در ابتدا باعث ایجاد اختلال می شود، "چاراتومی" نام دارد، که صاحب یک کانال یوتیوب است و پست هایی را منتشر می کند که باعث ایجاد انواع مشکلات در سراسر ژاپن می شود. یکی از این ویدیوها شامل راه رفتن او در داخل یک غار تصادفی و کندن مهر و موم Youkai Nobiagari (لل) است. جالب اینجاست که 5 ماه قبل از پخش این قسمت، لوگان پل پس از ایجاد هیاهوی بزرگ در خیابان ها، بی احترامی به فرهنگ، وارد کشور شد و خبرهای سراسری داد و خب، همه می دانیم که چه اتفاقی افتاده است. ما ممکن است به طور کامل مقیاس آن را درک نکنیم، اما یوتیوب یک پدیده عظیم است و مسائلی از این دست یک مشکل واقعی هستند. جهنم، شما هنوز هم داستان احمق هایی را می شنوید که در حال دویدن در ژاپن و سایر کشورها با دوربین هایی در چهره خود هستند که باعث ایجاد مشکلاتی می شوند. این قسمت اول کار بسیار خوبی را نشان می دهد که دقیقاً درباره این سریال چیست و ما را برای آنچه در آینده می توانیم انتظار داشته باشیم آماده می کند و پسر این کار را انجام می دهد. یک ایده کلی که در سرتاسر GGG2018 مورد بررسی قرار گرفت این است که چگونه جامعه به طور مداوم در طول زمان در حال تغییر است و تأثیری که هم بر انسان ها و هم بر یوکای می گذارد. به عنوان مثال، قسمت 6 گربه ای یوکای را نشان می دهد که نمی تواند به درستی از انرژی زندگی انسان در یک شهر روستایی تغذیه کند، زیرا صرفاً با لمس کردن آنها از انرژی انسان ها زندگی می کند، زیرا با گذشت زمان تعداد بیشتری از جوانان شروع به نقل مکان کردند. شهر برای فرصت های شغلی یا مدرسه این باعث شده است که گربه به آرامی اما ناخواسته جمعیت سالخورده را با ربودن انرژی زندگی آنها از بین ببرد. یوکای هرگز به معنای هیچ آسیبی نبود، اما از آنجایی که جهان دائما در حال تغییر و حرکت است، حوادثی مانند این رخ می دهد. در این ایده کلی از تغییر جهان، یکی از موضوعاتی که به طور خاص برای من قابل توجه بود، تفسیر اخلاق مدرن ژاپنی بود که تمرکز اصلی قسمت 9 است. این قسمت در مورد Youkai "Isogashi" بود که به طور خاص دارای افراد تنبل هستند. آنها بی قرار هستند تا بخواهند کارها را پیش ببرند یا انجام دهند. با این حال، با وجود این قدرت، او در تلاش است تا کسی را پیدا کند که در اختیار داشته باشد، زیرا مردم در حال حاضر بیش از حد روی شغل خود کار می کنند. سپس تمرکز به کاپا می‌رود، که با وعده خیارهای بسیار بیشتر از جمع آوری خیارها (کاپا خیار را دوست دارد) اغوا می‌شوند تا در یک شغل اداری کار کنند. پیش از این، کاپا با بازی سومو و شنا در رودخانه ها زندگی تنبلی را سپری می کردند، با این حال از فریب چیزی که دوست دارند استفاده می کنند. با این حال، پس از کار بیش از حد و فراموشی، متوجه می‌شوند که دستمزد 3 خیار در ساعت آن‌ها به‌عنوان حداقل دستمزد در زمان تبدیل به ین کافی نیست و متوجه می‌شوند که مورد استثمار قرار می‌گیرند. کاپا خشمگین می شود و مردم تصادفی را در خیابان ها آرام و تنبل می کند (این توانایی آنهاست، و بله، می دانم که به نظر پوچ به نظر می رسد، اما یوکای ها انواع و اقسام قدرت های عجیب و غریب دارند) تا جایی که یوکای ایسوگاشی برمی‌گردد و دعواهای معمول کیتارو شروع می‌شود. پس از آن، کاپا متوجه می شود که زندگی ای که قبلا داشته اند برای رفاه آنها بسیار بهتر است. حتی اگر آنقدر خیار نمی‌گرفتند، از زمانی که برای انجام کارهایی که با هم لذت می‌برند، مانند شنا و سومو، قدردانی می‌کنند و در عین حال برای لذت بردن از خیار خود را پرورش می‌دهند. این یکی از اپیزودهای مورد علاقه من است، زیرا نه تنها قدردانی از چیزهای کوچک در زندگی، بلکه از لحظات آهسته ای که داریم را نیز تشویق می کند. اپیزودهای بسیار بیشتری وجود دارند که به موضوع اخلاق کاری می پردازند، مانند قسمت 14، اما آن اپیزودها ارزش تماشای خود را دارند زیرا از بهترین های این فصل هستند. در حالی که GGG2018 دوران خود را از طریق مضامین و داستان سرایی خود تعریف می کند، می توانم بگویم که یک جنبه مهم تر، سبک هنری این فصل است. یکی از جنبه های جذاب پخش یک فصل جدید در هر دهه، دیدن چگونگی تغییر هنر و تکنیک ها در طول زمان است. سریال دهه 60 سیاه و سفید است، دهه 70 اولین فصل رنگی است، دهه 90 آخرین فصل انیمیشن cel است، فصل 2000 اولین انیمیشن کاملا دیجیتالی است، و فصل 2018 اولین فصلی است که از جلوه های دیجیتال مدرن استفاده می کند. و نورپردازی (که برای من مشخص ترین بخش هنر این فصل است). چیزی که در شروع این فصل برای هر کسی متمایز خواهد شد استفاده قوی از نور است - استفاده ای تقریباً اغراق آمیز. نورپردازی اغلب برای ساختن اتمسفر استراتژیک با ایجاد تضاد فاحش بین صحنه های سبک و ترسناک استفاده می شود. و کار می کند! اغراق بیش از حد نور باعث ایجاد حسی تقریباً طاقت فرسا، وهم انگیز و ناراحت کننده می شود. نمونه مورد علاقه من از این قسمت 25 است. با یک فضای سرد در یک اتاق تاریک شروع می شود. تنها چیزی که می توانیم ببینیم نور روشن کننده یک گوشی است. سپس، به طرز وحشتناکی به عکسی از فردی که از سقف آویزان است، می نشیند، و در حالی که ما حلقه را نمی بینیم، واضح است که آنها خود را حلق آویز کرده اند. این صحنه من را به شدت ناراحت کرد زیرا واقعاً وحشتناک است. بعداً در این قسمت متوجه می‌شویم که یک برنامه تلفنی دلیل این خودکشی بوده است و یک بار دیگر نشان می‌دهد که چگونه این فصل از فناوری به عنوان موضوع اصلی استفاده می‌کند. این عنصری است که من متوجه شدم در سری 2007 گم شده است. از آنچه من از آن دیدم، لحظات ترسناکی دارد، اما اغلب با نورپردازی معنی‌داری که فضا را می‌سازد همراه نبودند. چند استثنا وجود دارد، مانند قسمت 2007 Youkai Train، اما این استثناها اتفاقاً بهترین اپیزودهای 2007 هستند که بسیار اندک بودند (با عرض پوزش که در مورد سریال 2007 صحبت نمی کنم، اما من با آن مشکل دارم). من واقعاً معتقدم که تصمیم سال 2018 برای استفاده از نور در این راه معجزه ای برای لحن و فضا ایجاد کرده است. از نظر استفاده از گوشی های هوشمند، چیزی که می خواهم به آن اشاره کنم این است که Neko Musume چگونه تلفنی دارد که از آن استفاده می کند. این به عنوان این حقه در نظر گرفته نمی شود، جایی که به این صورت است: "هی بچه ها نگاه کنید!! او از تلفن استفاده می کند!!!». نه، در واقعیت، تلفن به عنوان یک ابزار مفید، بارها در طول سری نمایش داده می شود. او از آن برای برقراری ارتباط با مانا استفاده می کند و سپس به او اجازه می دهد اطلاعات را به کیتارو منتقل کند. او از آن برای تماشای اخبار استفاده می‌کند و در جریان هر چیزی که مربوط به Youkai است می‌ماند. ما حتی می بینیم که Neko Musume با احتیاط از کیتارو عکس می گیرد (زیرا عاشق او است) و از آنها به عنوان صفحه قفل خود استفاده می کند که نقش موضوعی مهمی در قسمت 93 بازی می کند. این فقط تلفن نیست، لحظاتی از استفاده از فناوری وجود دارد، مانند در قسمت 31 که در آن Nezumi Otoko از این شکایت می کند که چگونه ارز دیجیتالی که روی آن سرمایه گذاری کرده است ارزش خود را در یک روز از دست داده است (و این وقفه چندین بار اتفاق می افتد iirc lmfao). اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی اغلب به عنوان یک موضوع مورد استفاده قرار می‌گیرد، مانند قسمت‌های 31 و 67، که در آن‌ها هم انسان‌ها و هم یوکای در تلاش برای کلیک‌ها و بازدیدهای بیشتر هستند و همزمان چیزهای مهم زندگی‌شان را کنار می‌گذارند. شگفت آور است که چگونه آنها توانسته اند به طور کامل فناوری را ادغام کنند، نه به عنوان یک حقه بلکه به عنوان یک موضوع اصلی کل این فصل. Gegege no Kitarou 2018 به هیچ وجه فصل کاملی نیست. مانند بسیاری از فصل‌های این مجموعه، صحنه‌های مبارزه و اپیزودهای متعددی که کاملاً بر روی صحنه‌های جنگی تمرکز دارند، آلوده است. من اغلب این قسمت‌ها را کم جذاب‌ترین قسمت سریال می‌دانستم، که واقعاً تجربه را برای من به هم ریخت. خوشبختانه، تعداد زیادی داستان اپیزودیک عالی برای تماشا وجود دارد، و تفسیر اجتماعی در مورد مشکلاتی که در دوران مدرن با آن مواجه هستیم، تماشای جذابی است. علاوه بر این، من به خصوص اگر به Youkai علاقه دارید این سریال را توصیه می کنم! این بررسی تا حدودی در همه جا انجام شده است، زیرا بیشتر شبیه به تفکیک جنبه هایی است که من دوست داشتم. از خواندن شما متشکرم، و امیدوارم که شما را متقاعد کرده باشم که این فرنچایز عالی را بررسی کنید!

یکی از معدود نمایش هایی که من واقعاً، واقعاً آن را کامل می دانم. حتی با ناقص بودنش. ترکیبی از ژانرها، چیزی برای همه، و همچنین به طرز شگفت انگیزی انجام شده است. سوپرنورال، کمدی، ترسناک، برشی از زندگی، رازآلود، اکشن... در مجموع فکر می‌کنید برای بچه‌ها است، اما قطعاً اپیزودی برای افراد مسن‌تر است، با موضوعاتی مانند حضور سمی در اینترنت، جنایت، سوء استفاده، تعقیب، استعمار و سرزمین دزدی، نژادپرستی و خیلی چیزهای دیگر. این هنر بسیار فردی است، متناسب با هر شخصیت و داستان. بیشتر اپیزودیک است، داستان عمیق تری در پس زمینه وجود دارد. می توانید آن را با MP100 یا YYH مقایسه کنید، اگر آنها را دوست داشتید، احتمالاً GNK را دوست دارید. لطفا امتحانش کنید، ارزشش را دارد!! شما همچنین نیازی به دانستن چیزی در مورد یوکای، همانطور که دیگران گفتند، ندارید. همه چیز را به خوبی معرفی می کنند و به شکلی سرگرم کننده و جالب توضیح می دهند! بر اساس مانگا، چشم‌گیرها به هنر شیگرو میزوکیس و او به عنوان یک شخص ادای احترام می‌کنند، حتی اگر انیمه داستان اصلی را مدرن کند. اما کار می کند، لذت بخش است و می توانید فکری را که در آن قرار داده شده است احساس کنید. واضح است که کمان‌های کوتاه یا داستان‌های فرعی اپیزودیک وجود دارد که کمتر دوستشان داشتم، اما روی تجربه کلی تأثیر نمی‌گذارد، که نادر است. شخصیت ها بسیار فردی هستند، با طراحی شخصیت های شگفت انگیز، و احساسات مرتبط. به عنوان یک شخصیت مای، کیتارو از نظر اکثریت پیشی گرفته است، اما واقعاً مشکلی نیست. داستان درباره او به عنوان یک شخص نیست. OST نیز شگفت انگیز است. افتتاحیه سرگرم کننده و خلاقانه است و در گوش شما می ماند، پایان ها تغییر می کنند و همه با سبک های مختلف در انیمیشن و صدا خوب هستند. سبک هنری در ابتدا "کودکانه" به نظر می رسد، اما با هر حال و هوا و داستانی سازگار است. من احتمالاً تمام احساسات ممکن را در طول آن نمایش احساس کردم. "در سال 2018، مردم وجود یوکای را فراموش کرده اند. هنگامی که تعدادی از وقایع غیرقابل توضیح جهان بشر را گرفتار می کند، مانا 13 ساله در جستجوی پاسخ نامه ای به یوکای پست می نویسد، اما Gegege no Kitaro از او استقبال می کند. "