Flying Witch

یک جادوگر جوان به خانه روستایی عمویش نقل مکان می کند تا مناظر را تغییر دهد و به عنوان یک تمرین کننده به طور مستقل به مطالعه جادوی خود بپردازد. او سبک زندگی ساده ای را در این منطقه جدید و زیبا پیدا می کند و حضور او کمی در زندگی اطرافیانش جادو می کند. این یک نمایش برشی از زندگی است که در آن مطلقاً هیچ اتفاقی نمی‌افتد و همه چیز با کمی جادو اتفاق می‌افتد. این زندگی روزمره یک جادوگر جوان است که کارهای پیش پا افتاده و عمل عجیب جادوگری انجام می دهد. نه عاشقانه، نه درام، نه اکشن وجود دارد. دوستی، خویشاوندی، آرامش و آرامش وجود دارد. رشد شخصیت وجود دارد، اما نه بیش از حد. هیچ طرحی وجود ندارد، اما خط زمانی به جلو حرکت می کند. این سرویس تحویل کیکی است، بدون خدمات تحویل. نوشته منصفانه، سرگرم کننده و آرامش بخش است. شخصیت ها همه دوست داشتنی هستند و تعامل آنها با یکدیگر زمینی و دلپذیر است. انیمیشن خوب و گویا است. لحن این نمایش، یکشنبه‌های مرطوب و تنبل تابستانی را در بر می‌گیرد که هیچ‌کس حوصله انجام هیچ کاری را ندارد، و همچنین آن روزهای پاییزی که آسمان صاف، هوا خنک و تند، و خورشید روشن است و احساس خوشایندی دارد. گرم جریانی از شادی ملایم در سرتاسر نمایش وجود دارد. من Flying Witch را برای هر کسی که به دنبال بخشی از زندگی به معنای واقعی این ژانر است توصیه می کنم. این یک انیمه آرامش بخش برای تماشا است و شما را گرم می کند، اگر نه تا حدودی دلهره آور برای سادگی و سرزندگی زندگی روزمره جادویی.

در سرزمین افسونگر آئوموری، دنیای پر جنب و جوش "جادوگر پرنده" آشکار می شود. داستان کوواتا ماکوتو، دختری سال اولی و اهل مطالعه با موهای تیره، چشم‌های سبز، کفش‌های سایز 7 و نیم و دوستان و خانواده‌اش آکان، شینا آنزو، ایشی‌واتری نائو، کوراموتو چیناتسو، کوراموتو کی، چیتو، کنی، و اینوکای است. . آنها وارد ماجراهای زندگی روزمره خود می شوند. گروه دوستان در هر قسمت با چیزهای معمولی مواجه می شوند، مواجهه با موجودات جادویی و یادگیری درس های زندگی. با پیشروی اپیزود، پیوند آنها بیشتر و قوی تر می شود. بینندگان را با قدرت راحتی آشنا می کند. هر قسمت همچنین نمایانگر عنصر وفاداری، خنده، سخاوت و مهربانی است. به نظر صادقانه من، این شبیه یک ASMR است اما به شکل انیمه. شما را دنج، آرامش بخش، صدای آرام بخش seiyuu می کند، همه چیز را برای ساختن یک ASMR خوب نام می برید. من می‌توانم بگویم داستان بیش از همه 10 از 10 است. موضوع و پیام عالی بود. طرح کلی آنقدر ظریف بود که من دوست داشتم. و مسلماً آنها واقعاً خنده دار و سالم بودند. داستان بسیار بسیار سبک برای تماشا. مثلاً اگر این را با یک بچه 5 ساله تماشا کنید، آنها آن را درک خواهند کرد. مثلاً مانند شینچان. هر اپیزود تا لبه پر از پرشور شادی است. هیچکس بد نیست، هیچ شروری، حتی اگر قدرت این را داشته باشد که یک شرور خوب باشد. این نوع داستان را دوست دارم زیرا من را به یاد همه افراد خوب این دنیا می اندازد. مطمئناً زندگی واقعی بد است، اما هی، افراد زیادی هم هستند که خوب هستند. هنر قطعا زیبا بود. حالا ممکن است از این واقعیت که همه شخصیت‌ها را با چهره‌ای زیبا می‌کشیدند کمی مغرض باشم که گاهی آنقدر مسحور می‌شوم، اما از صحنه‌های انتقال، می‌توانم متوجه شوم که پس‌زمینه‌ها نیز به خوبی ترسیم شده‌اند. سبک هنری با احساس راحتی و آرامش بخشی که این انیمه برای من به ارمغان می آورد مطابقت دارد. پس بله 10-10 طراحی صدا خوب بود من عاشق صداپیشگی ماکوتو و همچنین چیناتسو بودم. فکر می‌کردم وقتی با هم روی پرده می‌روند، واقعاً با هم برخورد می‌کنند، مثل شیرینی آناناس، مخلوط با تلخی تلخ پیتزا، MMMGH که چیز خوبی است. هر دوی آنها بزرگترین پشتیبان برای اینکه چرا من می گویم انیمه ASMR هستند. موسیقی نیز انتخاب بسیار خوبی بود، همه آن با حال و هوا، به خصوص OP و ED مطابقت داشت. بنابراین من می گویم 10 از 10 نیز. ماکوتو شگفت‌انگیز است، شخصیت او حال و هوای یکی از دوستان دوران کودکی‌ام را به وجود آورد که من واقعاً به او علاقه داشتم. اندازه کفش آنها یکسان است و همه چیز با پنجه دوم بلندتر از اولی است. فکر می کنم قبلاً موضعم را در مورد کی، چیناتسو و اینوکاج روشن کرده بودم، اما متأسفانه خیلی به آنزو دست نزدم. علیرغم ستایش من از ماکوتو، آنزو قطعا مورد علاقه من با یک شوت از راه دور بود. شخصیت او بسیار زنانه است، او ناز، مهربان، مستقل، بلوند است و بیشتر اوقات سرافوکو می پوشد. این همه چیز نیست من زمان بیشتری را برای او می‌خواهم، اما فکر می‌کنم این خیلی زیاد است. لذت بردن اینجا ما می رویم. من با گفتن اینکه همه چیز عالی بود شروع می کنم. انیمیشن فوق‌العاده بود، طرح‌ریزی ظریف بود و ارزش‌های شخصیت را به خوبی نشان می‌داد، دختران بامزه بودند، موسیقی یک صدای بلند بود، و ساختمان جهان نیز منحصربه‌فرد است. آن‌ها سناریوی «چه می‌شد اگر» را لمس می‌کنند که جادوگر در کنار همه ما و موجودات فانتزی نیز زندگی می‌کند. آنها مانند مردم عادی رفتار می کنند و نه مانند همه فیلم ها. نفسی تازه به این ژانر. ترکیب فراطبیعی با تکه ای از زندگی. من قطعاً سال آینده این را دوباره تماشا خواهم کرد، زمانی که لازم باشد کمی حواس خود را از مشغله های زندگی واقعی منحرف کنم. با تشکر از شما برای خواندن بررسی من.