Doukyonin wa Hiza, Tokidoki, Atama no Ue.

من شخصاً عاشق گربه‌ها و پسرها هستم، بنابراین فکر می‌کنم اگر چیزی باشد، مخاطب دقیق این نمایش باشم. با این حال، Slice of Life فنجان چای من نیست، مگر اینکه بسیار خوب انجام شود (به Barakamon فکر کنید). در ابتدا خوب بود (3 قسمت اول) اما در قسمت 5 من واقعاً دوست دارم که چگونه شروع کردند به آوردن گربه های دیگر با شخصیت های مختلف (اسپویل کوچک برای قسمت 5 در حال دریافت) مانند برادر کوچک هارو بسیار دوست داشتنی بود! راستش نمایش باید در مورد او باشد او بسیار ناز و شیرین است!! گربه‌های دیگر نیز چندین لحظه کمدی عالی را ساختند که قسمت‌های قبلی از دست رفته بودند، زیرا نمایش فاقد آن شخصیت بود. انیمیشن و OST چیز خاصی و مشابه برای دوره نیستند. من فکر می‌کنم اگر شخصیت‌ها و مناظر کمی هنری‌تر طراحی می‌کردند، برای نمایش بسیار مفید بود، زیرا دیالوگ‌ها بد نبودند. گربه خودش خوب بود... من یک گربه دوست بزرگ هستم اما او واقعاً نمی‌دانم چگونه آن را توصیف کنم، اما یک جورایی تندرو؟ مثل یکی از اون دخترای انیمه واقعا آزار دهنده که تو بدن گربه گذاشتن. اما گربه POV لذت بخش ترین بخش نمایش بود، زیرا این چیزی بود که آن را از تعداد زیادی از برنامه های دیگر که قبلا تماشا کرده بودم متمایز می کرد، و حتی اگر موقعیت های چسبنده ای که گربه در آن قرار گرفت منفور بود، باز هم جالب تر از دیالوگ شخصیت و طرح وقایع شخصیت انسانی. نمایش سعی می کند به سمتی عاطفی حرکت کند، جایی که گربه قرار است برای مرد بی دوستی که از ترک خانه متنفر است، یک چهره آرامش بخش باشد، بنابراین اگر چیزی خنک و کمی شفابخش دوست دارید، فکر می کنم نمایش را دوست دارم (اسپویل جزئی برای قسمت 3) همچنین به موضوعات از دست دادن خانوادگی می پردازد که فکر می کنم با پیشرفت نمایش به خوبی انجام شد، و من واقعا دوست داشتم که چگونه والدین شخصیت اصلی به عنوان ارواح کوچک از او دیدن کردند و هارو دستگیر شده سعی کرد با آنها مبارزه کند.

این انیمه کوچک در اینجا به پسرهای بزرگ نشان داد که درباره چیست. ترکیبی از توسعه شخصیت‌های فوق‌العاده، داستان‌گویی واقعاً خوش‌آمد و نوآورانه و رویکردی گاهاً اشک‌آور و آسان به این ژانر. (بدون اسپویل) خلاصه داستان: داستان ساده است. یک رویکرد آزمایش شده و آزمایش شده از یک انیمه اپیزودیک که در آن هر قسمت را می توان به تنهایی مشاهده کرد، اما با یک داستان بزرگتر پشت سر گذاشتن تمام 12 قسمت. چیزی که واقعاً آن را از مجموعه انیمه های این ساختار متمایز می کند، این است که هر قسمت معنی دارد، هدف بزرگ تری دارد، همه چیز به دلیلی اتفاق می افتد و من واقعاً از آن قدردانی می کنم. واقعاً برای آنچه شما را وادار می کند فکر کنید به خوبی فکر شده است. شما به انتظار حد وسط می روید و این شرایط را برمی گرداند و تجربه ای خوشایند به شما می دهد. امتیاز: 7 صدا: موسیقی متن فیلم واقعاً دلپذیر و مناسب است، در مواقعی که محور اصلی داستان است، باعث می‌شود که شما حتی بیشتر شما را پرت کند. این یک موسیقی متن زیبا و آرامش بخش است. هیچ چیز خارق العاده ای نیست آهنگ افتتاحیه یک سبک بسیار زیبای Usagi Drop برای باز کردن است، زیبا و چیزی که وقتی مرا غافلگیر می کند کمی اشکم در می آورد. امتیاز: 7 هنر: هنر بالاتر از حد متوسط ​​است، انیمیشن روان است، شخصیت‌ها به خوبی ارائه می‌شوند بدون اینکه چقدر شخصیت‌ها به خوبی ترسیم شده‌اند، خارق‌العاده نیست، اما به اندازه‌ای خوب است که شما را وادار به قدردانی از فضا کند. امتیاز: 6 شخصیت ها: انیمه دارای 12 قسمت است. و به آرامی باعث می شود که شخصیت اصلی را درک کنید، او را به خاطر معایبش دوست داشته باشید و رشد او را ببینید. این یک جدول زمانی واقع گرایانه با دردهای تکراری ارائه می دهد و به شما یادآوری می کند که چگونه یک رسانه می تواند تا این حد زنده و انسانی باشد. بیشتر شخصیت های جانبی خیلی عمیق دیده نمی شوند زیرا این فقط یک سریال 12 قسمتی است، اما شما کمی با آنها آشنا می شوید و تک تک آنها مهربانی را در اعمال خود نشان می دهند، هیچ یک از آنها افراد بدی نیستند و واقعاً شاداب کننده است که می بینم یک شخص با مهربانی احاطه شده است. امتیاز: 9 لذت شخصی: من از این نمایش بسیار لذت بردم. یکی از مورد علاقه‌های من در این دوره بود و خوشحالم که حتی فکر می‌کردم اسم و هنر حکایت از حد وسط دارد که باید آن را تماشا کنم و از آن قدردانی کنم. اگر از درام خسته شده‌اید و می‌خواهید هوای تازه کنید، اما بدون اینکه سطح خوب داستان‌گویی را از بین ببرید، به این نمایش فرصت دهید. امتیاز: 8 به طور کلی: 7.4