Dakaretai Otoko 1-i ni Odosarete Imasu. Movie: Spain-hen

عناصر فوق العاده ای در این فیلم وجود دارد، همانطور که در سریال وجود داشت، اما همچنین مانند سریال عوامل پیچیده ای وجود دارد. واقعاً همجنس‌گرا است (و واقعاً همجنس‌گرا که برای ژاپن طراوت‌بخش است)، اما عنصر نگرش‌های مبهم نسبت به رضایت می‌تواند واقعاً تجربه تماشا را برای برخی پیچیده کند. اگر بخواهیم فرض کنیم که این دو بزرگسال هستند که در مورد مرزهای خود صحبت کرده اند و قبلاً با نوع فعالیت های جنسی که انجام می دهند توافق کرده اند، خوب، کار خود را انجام دهید، اما اگر اینطور است، باید واقعاً ببینیم که گفتگو و رضایت آنها صریح باشد. در غیر این صورت، ما به سادگی با یک نفر می‌مانیم که «نه» می‌گوید در حالی که فرد دیگر به تماس جنسی با او ادامه می‌دهد، که واقعاً احساس ناراحتی و ناراحتی می‌کند. این IP در بعضی جاها زیبا است، در بعضی جاها جذاب است و در بقیه واقعاً مشکل ساز است. اگر آنها فقط می توانستند از شر آخرین عنصر خلاص شوند، داستانی عالی در دست داشتند.

این فیلم احساسات گرمی به من دست داد. اعتراف می‌کنم که در طول فیلم بیشترین حالات مثبت را نداشتم، زیرا می‌دانم صحنه‌های رقص می‌توانست انیمیشن بهتری داشته باشد، و طرح لحظاتی داشت که اتفاقی بود/می‌توانست قوی‌تر باشد. اگرچه اگر منصف باشیم، تیم انیمیشن به بهترین شکل ممکن به مانگا وفادار است، بنابراین هر گونه انتقاد از داستان تقصیر آنها نیست. من دوست داشتم که سریال انیمه 13 قسمتی صحنه های غیر توافقی را تا حد امکان کاهش دهد (مانگا لحظات غیر توافقی داشت) و دوست دارم که فیلم هم همین کار را کرد. داستان: داستان به راحتی قابل پیگیری بود. شخصیت های ما هنوز هم بسیار عاشق یکدیگر هستند و به شغل خود پایبند هستند. هر شغلی با چالش ها و خواسته های جدیدی همراه است که از طریق آن کار می کنند. مشکل رابطه قوی وجود نداشت - تمرکز بر بهبود خود بود. از طریق خودسازی، ما همچنین می‌توانیم روابط بهتری با عزیزانمان داشته باشیم. شخصیت ها: شخصیت های ما همان شخصیت های سریال 13 قسمتی هستند و با چهره های جدیدی در اسپانیا آشنا می شویم! جونتا یک ربع اسپانیایی است زیرا پدربزرگ مادری او مردی اسپانیایی [خوش قیافه و جذاب] است. ما در مورد میراث مادری جونتا از طریق قوس اسپانیا بیشتر می آموزیم (از جمله اینکه جونتا طرف استالکر خود را از چه کسی به ارث برده است، هاها) و نگاهی اجمالی به دوران کودکی او، از جمله بهترین دوست دوران کودکی اش، می بینیم. یک شخصیت در آرک اسپانیا وجود داشت که من او را به خاطر اینکه در مورد ترجیحات جنسی خود بسیار علنی بود و به آنچه که بود افتخار می کرد می پرستیدم. این سریال همچنان جذاب است، زمانی که مردم با افراد غیر دگرجنس‌گرا باز هستند بدون اینکه از انگ دیگران شدن هراس داشته باشند. صدا: آهنگ تم پایانی این حس را به من داد! مخصوصا اون اشعار <3 صداگذاری لحظات ساده ای را بسیار دلچسب می کرد، مانند صحنه قبل از آهنگ تم پایانی. صحنه بعد از آهنگ تم پایانی ما را به یاد سعادت ساده خانگی می اندازد که صداپیشه ها به خوبی بیان کردند. دلواپسی ها و خواسته ها و امیدهایشان را به خوبی می شنوید! هنر: رنگ ها زیبا بودند! من از نحوه زنده شدن مناظر در اسپانیا خوشم آمد. وگرنه هنر مثل چیزی بود که در سریال 13 قسمتی دیدیم. لذت: من از فیلم به خاطر چیزی که بود لذت بردم. من از قبل می‌دانستم که شخصیت‌ها چگونه هستند، بنابراین دیدن قدم‌های بعدی آنها در حرفه و رابطه‌شان جالب بود. از دیدن شخصیت‌ها که دوباره احساسات خود را نسبت به یکدیگر تأیید می‌کنند و می‌دانستم که همیشه در کنار یکدیگر هستند، لذت بردم. به طور کلی: این فیلم کامل نبود، زیرا همان طور که در ابتدای نقد توضیح دادم، زمینه هایی وجود داشت که می توانست بهتر باشد. من این فیلم را به هر کسی که سریال 13 قسمتی را تماشا کرده و/یا مانگا را خوانده و از آن لذت برده است توصیه می کنم. دیدن دوباره شخصیت‌هایمان و ملاقات با چهره‌های جدید احساس خوبی داشت. من برای دیدن دوباره پدربزرگ و مادربزرگ مادری جونتا (مخصوصا پدربزرگ داغ او) باز هستم!