Choukadou Girl ⅙

بازنشر بار چهارم حاوی چند اسپویلر...... Chō Kadō Gāru 1/6 or Over Drive Girl 1/6 یک سریال انیمیشنی برگرفته از یک مانگای ساخته شده توسط یک Oyster خاص (هر کسی که باشد)، صادقانه بگویم آنچه من می بینم چیزی بیش از یک فقیر نبود. نسخه ژاپنی «داستان‌های اسباب‌بازی» با این تفاوت که این بیشتر برای آن‌ها علف‌خواران ژاپنی بود که اتفاقاً در تجارت اوتاکو نیز فعالیت می‌کردند، وقتی می‌گویم «گیاهخواران» این اصطلاح ژاپنی برای مرد مجردی است که یا در زندگی بازنده بود یا که انتخاب‌هایش لنگ بود و آن‌ها آن‌طور دوست دارند، در این انیمه می‌بینیم که هاروتو بویدا در آن دسته قرار می‌گیرد. نونا یک جوجه داغ با لباس فضای قرمز جاز به زندگی این پسر می آید با این تفاوت که او 1/6 اندازه یک انسان معمولی است، و نه تنها با پیشرفت اپیزود، شاهد ورود دختران جدیدتری مانند بلنور به زندگی آن پسر هستیم. نسخه قدیمی دنیای بازی، سوبارو آمانوهارا، دختر رزمی کار از جایی، رو هیتوما، دختر تانک و ریندو و جن کوسابی، همه از فروشگاهی خریداری شده اند که متعلق به یک مرد اوتاکو عقب مانده دیگر است که با هاروتو مقداری گوشت گاو دارد. نام سیجیرو کانموری، که دوست دارم از او متنفر باشم... صادقانه بگویم، هیچ شخصیتی در اطراف وجود ندارد که من دوستش داشته باشم، در واقع داستان این فیلم به رابطه آن مرد با چهره های اکشن زن متکی است که زندگی ای شبیه به آن دارند. آن چیزی است که استودیو A-Cat انجام می‌دهد فقط تمرکز ما بر روی انحرافی است که در آن یک مرد عاشق شی غیر انسانی می‌شود که به نوعی زندگی خاص خود را دارد. همچنین، این سریال (هم انیمه و هم مانگا) اساساً نوعی نگرش را ترویج می کند که آنها در زندگی واقعی گیاهخواران در ژاپن انجام می دهند در جایی که زندگی در یک دنیای فانتزی خوب است، جایی که فقط شما و فتیش های شما هستید، آنها را دخترانی می دانند. 1/6 اندازه آنها و درگیر نوعی عاشقانه با مرد بازنده ای مانند هاروتو برای خالق، Oyster و برای مدیران استودیو که این را برای اقتباس انیمه انتخاب کنند، جاز لعنتی احمقانه بود. صادقانه بگویم، از نظر تماشای این نمایش، آدم می‌خواهد به آنجا برود تا به صورت هاروتو بازنده عقب مانده بکوبد و آن عروسک‌های متحرک را به خاکستر بسوزاند. TBH من شک ندارم که این یارو صدف خودش یکی از آن علفخوارهای بازنده است که فتیش شخصیت هاروتو دارد، بنابراین، امتیاز من به این انیمه این بود: Story-Poor 3: طرح فقط انیمه معمولی شما بر اساس حرمسرا بود، با این تفاوت که اندازه دخترها 1/6 بود. Art-Good 7: این برای لباس نونا بود. صدا- خوب 7: این برای تم آغازین بود. شخصیت- فقیر 3: جاز یک گیاهخوار اوتاکو با یک نوع رابطه نسبتاً منحرف با مجسمه های متحرک خود، TBFH او یک پسر است که شما می خواهید به او بداخلاق بدهید. لذت-فقیر 3: درام و عاشقانه اجباری بود و کمدی خیلی لنگ بود کلی رقت انگیز 1: کوز به طور کلی این کار درست مانند ریختن نمک روی زخم بود، جایی که اساساً به لطف طرز فکر خالق اصلی مانگا/انیمه به نام "Oyster" برای ساختن چنین dorky درد بیشتری به جمعیت رو به کاهش ژاپن اضافه می کند. کار، بنابراین، این انیمه یک "نه، نه" بزرگ است. مگر اینکه خودت بازنده باشی

توصیه: می توانید از این یکی صرف نظر کنید. من می خواستم این سریال را دوست داشته باشم. مفهوم بامزه ای است، قسمت های خنده داری دارد و من از نونا و چند دختر دیگر خوشم آمد. متأسفانه، واقعاً چیز دیگری برای توصیه در مورد آن وجود ندارد. طرح داستان برای یک سریال کوتاه رامکام بی معنی، گنگ و بیهوده پیچیده است. شخصیت‌ها با ترکیبی از طراحی‌های دستی و CGI متحرک هستند و چهره‌های CGI کاملاً در قلمرو ترسناک دره‌های عجیب و غریب قرار دارند. شخصیت اصلی، هاروتو، بسیار دوست داشتنی نیست و خیلی سریع به مزخرفات حرمسرا تبدیل می شود. این یک ضایعات واقعی است. فرض اولیه دختر مجسمه با شخصیت و خاطرات شخصیتش از یک انیمه علمی تخیلی در حال کاوش در جهان انسان در مقیاس 1/6 سرگرم کننده است، اما قبل از اینکه مفهوم را کنار بگذارد، فقط 2 قسمت از آن را مدیریت می کند. آنها تقریباً هرگز بعد از آن لحظه آپارتمان هاروتو را ترک نمی کنند، در عوض با مجسمه های جدیدی روبرو می شوند که زنده شده اند و در داخل بازی های ویدیویی و انیمیشن هایی که از آنها آمده اند، کاوش می کنند. برخی از دختران تجسمی سرگرم کننده هستند، من به ویژه نونا و سوبارو را دوست داشتم، اما این سریال به عنوان یک داستان عاشقانه معمولی بین هاروتو و نونا به جای یک مجموعه حرمسرا بهتر عمل می کرد. رقابت بین دختران مجسمه‌ساز برای محبت‌های هاروتو کم‌نظیرترین بخش نمایش است و باعث می‌شود که هاروتو پس از ازدواج با نونا در اوایل سریال، مانند یک دوتیمتر برای معاشقه با این دختران دیگر کنار بیاید. بخش عاشقانه آن راضی کننده نیست زیرا در یک سریال کوتاه اتفاقات زیادی می افتد که هرگز واقعاً فراتر از حرمسرایی معمولی نیست که در آن یک دختر خاص در نهایت برنده می شود، اما تا پایان سریال به آن نقطه نزدیک نمی شود. . کانموری دیوانه وار هاروتو یک انتخاب عجیب و غریب از یک شرور است، و او واقعاً چندان اهل آن نیست. تمام رابطه آنها واقعاً عجیب است. در یک نقطه، کانموری هاروتو را می‌دزدد و در یک نقطه گروگان می‌گیرد تا دختران مجسمه‌ساز را مجبور به انجام بازی کنند که در صورت شکست، باید به آزمودنی‌های زنده تبدیل شوند. آنها البته پیروز می شوند و بعد از آن، کانموری فقط بعداً در آپارتمان هاروتو ظاهر می شود و انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. چی؟ نمایش همچنین برای همه چیزهایی که در حال انجام است بسیار کوتاه است. اگر فقط روی هاروتو و نونا تمرکز می کرد، قالب قسمت کوتاه عالی بود، اما مطالب زیادی برای آن وجود دارد و به نظر می رسد که بسیار عجله شده است. اگر قرار بود مواردی مانند رابطه عشق و نفرت سوبارو با پدرش و رقابت او با ریندو را پوشش دهد، باید یک سریال کامل می بود. اگر می‌خواهید در عرض 3 دقیقه به سرعت از میان آنها بگذرید، بهتر است همه این پیچیدگی‌ها را در نظر نگیرید زیرا در بقیه قسمت‌ها فضایی برای مطرح کردن دوباره آنها وجود ندارد. اهمیت دادن به آنها بدون سرمایه گذاری زمانی غیرممکن است و بلوک های مهم زمان را از بخش ها و شخصیت های مهم تر می گیرد. اگر به دنبال نکات مثبت هستید، من فکر می‌کردم که گاهی اوقات زیبا بود، من دوست داشتم نونا با این واقعیت کنار بیاید که او یک شخصیت تخیلی است، گاهی اوقات یک کمدی خوب وجود دارد، و آنقدر کوتاه است که خیلی زیاد نیست. اگر شما فقط می خواهید به آن ضربه بزنید، تعهد زمانی دارید (اگر واقعاً بخواهید می توانید در عرض 2 ساعت تمام کار را انجام دهید). نمی‌توانم بگویم برای داشتن ارزش تماشا کافی است، مگر اینکه برای مفاهیم جدید رامکام ناامید باشید.