91 Days

چیزی که این انیمه را کمی برای من خراب می کند، سرعت بالای داستان و داستان است. ضرب المثلی شنیده ام که می گوید انتقام گرفتن دو قبر است. و این انیمه به خوبی عمل می کند. شاید این مفهوم که انتقام بی‌معنی است اما گاهی برای عدالت باید انجام شود نیز مناسب باشد. 3 یا 4 قسمت اول مشکلی نداره من به پادکست جنایی واقعی علاقه دارم بنابراین تماشای این سریال برای من جالب است. طرح و نقشه ها اگرچه تعداد کمی غیر معقول و غیرممکن به نظر می رسند، اکثر طرح ها واقع بینانه هستند. من می گویم آنها غیر واقعی هستند زیرا بیشتر اوقات به نفع MC به تنهایی است. شخصیت‌های جانبی این انیمه مانند شخصیت‌های ساده‌اندیشی هستند که حتی نمی‌توانند به منطق واقعی فکر کنند، علیرغم اینکه در رده‌های بالاتر مافیا قرار دارند. حس عجیبی داره نیازی به گفتن نیست که این انیمه برای من مناسب نیست، اما برای برخی ممکن است از آن لذت ببرند زیرا این سریال فقط 12 قسمت به اضافه قسمت سیزدهم جایزه دارد.

آه، حماسه انتقام. من خیلی دوست داشتم با این یکی درگیر باشم. براستی. شنیدن و دیدن تسودا که به طور کامل درگیر گانگسترهای بی‌حرکت خود می‌شود، کاملاً الکتریکی بود و دایسوکه اونو، هرچند کوتاه، فوق‌العاده بود. تاکاشی کوندو و تاکوهیرو ساکورای عالی بودند و بازی A خود را به ارمغان آوردند. OP محکم بود، من باید ببینم کی بود، اما به نظر همان افرادی است که Psycho Pass OP را انجام دادند. موسیقی و صدا در کل با سلیقه انجام شده است. شخصیت مورد علاقه من کورتئو بود. نوشته تقریباً در میانه راه است و اکشن انیمیشنی، اگرچه رایج است، نوشتن کلیشه ای کسل کننده را پنهان نمی کند. شخصیت ها تقریباً یکسان و یک بعدی هستند و متاسفانه فراموش شدنی هستند. علاوه بر این، «چاقو بهتر از تفنگ است» که اغلب در این مورد استفاده می شود، مضحک است. به خصوص با توجه به بازه زمانی که آنها سریال را قرار دادند. قرار است آمریکا باشد و این یک واقعیت شناخته شده است که جنایات سازمان یافته عاشق اسلحه هستند. هیچ کس چاقویی را به یک دعوای اسلحه نمی آورد و در آمریکا پیروز نمی شد. فقط حقایق را اینجا بگویید?‍♀️ نکته مهم دیگری که در تمام طول مدت من را تحت تأثیر قرار داد این است که همه یا 1911 یا تامپسون در این کار دارند. فکر می‌کنم حداقل یک تفنگ و یک کلت (در پایان) را دیدم، اما آنها هرگز خارج از آن اپ منفرد ظاهر نشدند. اسلحه‌های معاصر بسیار بیشتری در این دوره در دسترس و در حال استفاده بودند، بنابراین برای من کمی تنبل به نظر می‌رسید، حتی اگر خود تفنگ با جزئیات طراحی شده بود. اما شاید از آنجایی که من به دیدن انتخاب بیشتر سلاح گرم در خشونت پر از انتقام خود عادت کرده ام (سرفه جان ویک کوف گودفادرکوف) این کاملاً متفاوت بود، بنابراین فقدان تنوع واقعاً برجسته بود و به نوعی من را عصبانی می کرد. در جهان آنها بیان می کنند که صحنه در آمریکا در دوران ممنوعیت در ایالات متحده (دهه 1920-30) است که شامل خانواده های جنایتکار سازمان یافته ایتالیایی است. در این شیوه هنر تقلید از زندگی، این بسیار شبیه به خیانت خانواده‌های واقعی اسکارونی، سریانی و گاگلیاردو بود که در آمریکای شمالی غالب‌ترین افراد برای قاچاق الکل قاچاق از مکان‌هایی مانند گوئلف، تورنتو و انتاریو در کانادا بودند. ایالت های ایلینویز (به خانواده جنایتکاران شیکائو) و میشیگان (به باند بنفش در دیترویت) ایالات متحده آمریکا از طریق مسیرهای «ردیف رام» که توسط کشتی های فرانسوی قبلی ایجاد شد و بعداً در طول اتصال فرانسه مورد استفاده قرار گرفت. اما مضامین آشکار ژاپنی که در فرهنگ ایتالیایی که در پس‌زمینه آمریکایی/کانادایی زندگی می‌کردند، از طرق مختلف بسیار دردناک بود. من نمی‌توانستم منظره عجیب و غریب غربی را با یک چشم خارجی تکان دهم. بسیار شبیه به ماهی موز، باکانو، و جوجو قسمت 6: اقیانوس سنگی، بنابراین متأسفانه این سریال را فوق العاده سرگرم کننده ندیدم. کورتئو کشتن فنگو وحشیانه بود. من واقعاً از اینکه آنها صحنه را با رکورد پرش برای تقلید از بی ثباتی ذهنی کورتئو متعادل می کردند لذت بردم و احساس کردم که این نمایش باورپذیرتر از فردی است که دچار خرابی شده است که من مدتی پیش دیده بودم. فراوانی oi karra (おいこら) از شخصیت‌های زیادی در طول سریال احتمالاً قسمت مورد علاقه من بود، هر چقدر هم که عجیب به نظر برسد. زبان عامیانه متخلف احتمالاً یکی از محبوب‌ترین جنبه‌های انیمه ژاپنی است، اگرچه اگر با این زبان آشنا نباشید معمولاً در ترجمه گم می‌شود. R's غلتان با برآمدگی گلوی بینی هنگام صحبت عامیانه همیشه در فصل جفت گیری مانند وزغ های عصبانی به نظر می رسد lol این اکشن مملو از درام همراه با صداپیشگان کهنه‌کار در نهایت غافلگیرکننده بود زیرا به پایان مبهم ضدقله‌ای آن تبدیل شد. ماده ایمو به اندازه کافی وجود ندارد که اثر ماندگاری از خود به جای بگذارد، زیرا در اینجا کارهای زیادی انجام نشده است که قبلاً انجام نشده است. 6/10 به عنوان پایانی، مطمئن نیستم که علاقه مند هستید یا نه... برای انیمه، اگر به انتقام غرق در خون در داستانی جذاب علاقه دارید، Kidou Senshi Gundam: The Origin، Lady Snowblood (مانگا)، Blade of the Immortal، JoJo pt5: Golden Wind، Blue Eyed Samurai و Dororo را پیشنهاد می کنم. برای داستان‌هایی در مورد بازگرداندن چیزی که از دست رفته است (اما نه لزوماً از طریق انتقام) با یک بازیگر بزرگ جذاب، من پیشنهاد می‌کنم: دورارارا، تریگان (و رکود تریگان)، جبهه نبرد بلوک خون، کیمیاگر تمام فلزی (و برادری) و تظاهرکننده بزرگ . با این حال، تعداد کمی از اینها دارای فانتزی و جادو هستند. برای یافتن گانگسترهای زندگی واقعی و سوء استفاده‌های آنها که ارزش یادگیری در مورد آنها را دارد، باید جستجو کنم: روکو پری، گروه بنفش، لباس شیکاگو و اتحادیه کورس. آنها بسیار جالب تر هستند زیرا آنها افرادی واقعی هستند که زندگی کرده اند و داستان واقعی آنها همان چیزی است که برخی از انیمه ها بر اساس آنها ساخته شده اند. زندگی واقعی اما پیشنهادهای تخیلی: میلرز عبور، گانگستر شماره 1، پدرخوانده pt 1-2، همدردی برای لیدی انتقام، امپراتوری بورد واک، باندهای نیویورک، لیدی اسنوبلود 1-2، پیکی بلایندرز، توجیه شده، جاده ای به سوی هلاکت.