Manyuu Hikenchou

من در واقع می خواستم این انیمیشن را از زمانی که برای اولین بار در مورد آن شنیدم تماشا کنم، اما برنامه های بسیار دیگری وجود داشت که در آن زمان توجه من را به خود جلب کرده بودند، بنابراین مجبور شدم آن را به تعویق بیندازم و فقط اکنون آن را تمام کردم. خب خوب بود؟ خوب، بیایید بریم و بفهمیم! هشدار! هشدار اسپویلر! داستان دنیای Manyuu Hikenchou دنیایی است که سینه ها نشان دهنده شهرت، قدرت و جایگاه اجتماعی است. اگر سینه های شما بزرگ باشد، موفقیت شما تضمین شده است. اگر قفسه سینه شما صاف است، تلاش برای گذراندن آن برایتان سخت خواهد بود. این ساختار اجتماعی توسط Manyuu اعمال می شود، قبیله ای از جنگجویان که بر تکنیک های مخفی تسلط دارند که امکان رشد و بریدن سینه ها را فراهم می کند. وارث منتخب قبیله، چیفوسا، از این شیوه زندگی منزجر می شود، بنابراین او علیه قبیله خود شورش می کند و طومارهای مخفی آنها را که حاوی مقدس ترین تکنیک های آنهاست، می دزدد. چیفوسا با همراهی خدمتکار وفادارش کاید، سفر خود را برای ایجاد دنیایی منصفانه‌تر آغاز می‌کند، جایی که سینه‌ها در هر شکل و اندازه مورد احترام قرار می‌گیرند. این فرض صرفاً سناریوهای اکچی را تسهیل می‌کند که در آن شخصیت‌ها سینه‌های یکدیگر را لمس می‌کنند یا در مورد سینه‌ها صحبت می‌کنند، و در بیشتر موارد، Manyuu Hikenchou تلاش می‌کند تا حد امکان محتوای ecchi را از فرضیه‌اش استخراج کند. Manyuu Hikenchou تا حدی یک کمدی است که در آن شخصیت‌ها هر شخصیت در نمایش به سینه‌ها وسواس دارد. جدی، حتی می بینید که بچه ها سعی می کنند سینه یک زن را بگیرند! مسلماً، این نمایش در تلاش است تا بین تم برابری را با تلاش‌های آشکارش برای جلب نظر بینندگان مرد متعادل کند. برای نمایشی که می‌خواهد بگوید داشتن یک سینه صاف اشکالی ندارد، وقتش را برای قرار دادن یک زن با سینه‌های درشت در یک سناریوی اروتیک برای حداکثر تأثیرگذاری طرفداران تلف نمی‌کند. نمونه بارز این انیمه که سعی می کند کیک خود را داشته باشد و آن را نیز بخورد. به اعتبار Manuu Hikenchou، ظلم ها و بی عدالتی هایی را که در دنیایی اتفاق می افتد که در آن جذابیت فیزیکی همه چیز را دیکته می کند، بررسی می کند. شخصیت‌هایی هستند که اصلاً سینه‌های بزرگ را دوست ندارند، شخصیت‌هایی که به دلیل نداشتن سینه‌های بزرگ نمی‌توانند شغل مناسبی پیدا کنند، و حتی در برخی قسمت‌ها به بدبختی‌هایی که شخصیت‌های خاص به خاطر نارسایی‌های فیزیکی‌شان متحمل می‌شوند، می‌پردازم، که بعداً به آن‌ها خواهم پرداخت. پیام این که اجازه ندهید جذابیت فیزیکی شما را تعریف کند و اینکه زیبایی واقعی در درونتان نهفته است، تحسین برانگیز است، اما متأسفانه، با همه مزخرفات اکچی که تقریباً هر 5 دقیقه یک بار اتفاق می‌افتد، گم می‌شود. نمایش می تواند هر چند وقت یکبار واقعاً لذت بخش و تکان دهنده باشد، اما برای رسیدن به آن لحظات باید صبور باشید. (6/10) شخصیت ها چیفوسا در واقع نسبتاً جالب است. او حتی نزدیک نیست که به عنوان شخصیتی برای توانمندسازی زنان در نظر گرفته شود، اما تلاش های او برای ایجاد عدالت و تعادل در جهانی ناعادلانه و بی رحمانه باعث جلب همدردی بینندگان برای او می شود. او با همسفرش Kaede شیمی خوبی دارد و رابطه آنها مقدار زیادی کمدی به نمایش می دهد. من واقعاً از اینکه رابطه آنها در سرتاسر نمایش شکل می گیرد لذت بردم. Chifusa و Kaede متضاد قطبی هستند. چیفوسا از داشتن سینه های بزرگ شکایت می کند، اما از بهره مندی از مزایای جامعه ای که طرفدار سینه های بزرگ است، ابایی ندارد، چیزی که کاید به سرعت به آن اشاره می کند. مثل تماشای تعامل یک طبقه کارگر با یک ثروتمند یک درصدی است. اگر منصف باشیم، چیفوسا می‌آموزد که چگونه زنانی با سینه صاف در جامعه‌ای که توسط مانیو اعمال می‌شود زندگی می‌کنند و می‌توانند جهان‌بینی خود را تعدیل کنند. در حالی که او اعتقادات خود را در معرض تهدید همه قرار نمی دهد، اعتراف می کند که نسبت به اعمال خود بی توجهی کرده است و می فهمد که اگر می خواهد دنیا را تغییر دهد، ابتدا باید در مورد آن بیاموزد. برخی از بهترین اپیزودهای شخصیت در سریال بر روی اوکا رقیب کاید و چیفوسا تمرکز دارند. سینه صاف Kaede در ابتدا برای کمدی مورد استفاده قرار می گرفت، اما هنگامی که او لحظه به لحظه درخشش خود را بدست آورد، متوجه می شویم که چقدر نسبت به بدن خود ناامن شده است و تلاش او برای بازیابی سینه های بزرگش در واقع راه او برای بازیابی اعتماد به نفس است. در مورد اوکا، اپیزود او بر این موضوع تمرکز دارد که چقدر برای یک زن با سینه صاف به دست آوردن یک شغل مناسب، دشوار است، چه رسد به تبدیل شدن به یک سامورایی. اوکا سامورایی بسیار بهتری از بقیه قبیله مانیو است، اما به دلیل سینه صافش نادیده گرفته می شود. آن قسمت‌ها، ظرافت و جاذبه‌های بسیار مورد نیاز را به یک سریال غیرقابل احترام می‌آورند. من همچنین از قوس شخصیت Kagefusa لذت بردم. در ابتدا، یکی از سرسخت ترین رقبای چیفوسا، او چیزی شبیه به یک ضدقهرمان می شود و پس از آن که می داند در معرض تبعیض چه احساسی دارد، نسبت به ماموریت چیفوسا احترام قائل می شود. شخصیت‌هایی مانند چیفوسا به انتقال مضمون افرادی کمک می‌کنند که واقعاً درک نمی‌کنند که چه تبعیضی اشتباه است تا زمانی که خود را در معرض خطر قرار دهند. در مجموع، نوشتن شخصیت یکی از بهترین جنبه های Manuu Hikenchou است. (8/10) هنر بیایید با آن روبرو شویم، نمایشی درباره سامورایی های سینه درشت که آن را با لباس های کم پشت دوک می کنند، باید جلوه های بصری خوبی داشته باشد، مبادا بینندگان نمایش را دسته جمعی رها کنند، و Manyuu Hikenchou ناامید نمی شود. صحنه‌های مبارزه دارای رقص عالی هستند، حرکات روان و بدون درز به نظر می‌رسند و طراحی شخصیت‌ها بسیار زیبا به نظر می‌رسند، به خصوص در صحنه‌های سرویس طرفداران. (8/10) صدا Manyuu Hikenchou تعدادی از بهترین بازکننده‌ها و بازکننده‌هایی را دارد که من در یک انیمه شنیده‌ام. موسیقی متن فیلم هم برای صحنه های کمدی و هم برای صحنه های مبارزه بسیار خوب است. بازی های Minako Kotobuki در نقش چیفوسا فوق العاده بود. او بازیگر خوبی است و من واقعاً امیدوارم که برای بیان شخصیتی که زیر بار یکی از عجیب‌ترین ابرقدرت‌های تاریخ انیمیشن است، حقوق خوبی دریافت کند. کوتوبوکی با آکی تویوساکی شیمی خوبی دارد و صحنه های آنها کمدی عالی را به سریال ارائه می کند. همچنین باید به بخش هایی از Kaoru Mizuhara و Mamiko Noto لوازم جانبی داده شود. به طور کلی، صداپیشگان موفق می شوند این نمایش را بیش از هر حقی لذت بخش کنند. (8/10) به طور کلی Manyuu Hikenchou نمایش بدی نیست. ارزش سرگرمی زیادی دارد و ارزش‌های اصلی آن مطمئناً با بینندگان زیادی طنین انداز می‌شود، اما وسواس آن در مورد خدمات طرفداران باعث می‌شود طرفداران در مورد اولویت‌های نمایش سردرگم شوند. خیلی آسان است که نمایش را در ابتدا رها کنید، چه با رگبار بی وقفه سناریوهای اکچی، اما با یک نت قوی تمام می شود، بنابراین طرفدارانی که تا پایان پایبند هستند چیزی برای انتظار دارند. (6/10)

باز هم اسپویلرها این یکی از آن بررسی های سریع خواهد بود، با توجه به اینکه دوباره واقعاً صبح زود و در ساعت 2 بامداد است. قطعاً به نظر می رسد که باید فصل دوم وجود داشته باشد، اگرچه تعداد جوانان بیشتر می شد که در آنجا چیز بدی نیست. کاملاً کمی من یک پسر جوان هستم، اما پس از یک نقطه مشخص از دیدن رنگ ثابت روی صفحه، به داستان تبدیل می شود. شخصیت ها یک بعدی هستند. صدا هیچ صدایی به جز صدای له کردن من وجود ندارد که جوانان همه می دهند. انیمیشن واقعاً مانند وضعیت سطح بالا و حتی نوع A بسیار خوب است. خط داستانی بسیار جالب بود اما حدود 10 قسمت بود و بسیار خسته کننده و یکنواخت می شود. باز هم من خیلی خسته هستم که نمی توانم کمی بهتر بررسی کنم، اما آیا ارزش دیدن دوباره را دارد که اگر دوست دارید تالار گفتگو ادامه دهید اما به غیر از این واقعاً ارزشی به عنوان یک سریال ندارد زیرا به درستی پایان نمی یابد و پایان می یابد در یک صخره آیا خواهرش دخترانش را پس می‌گیرد، آیا کنیزش جوان‌هایش را پس می‌گیرد، آیا برای خودش دختر باقی می‌ماند و اگر این را می‌خوانی و دوست داری که او در مورد چه چیزی صحبت می‌کند، برو انیمه لعنتی را تماشا کن. و در نقد لعنتی من غافل نشوید، شب بخیر.