Magic Maker: Isekai Mahou no Tsukurikata

Magic Maker: Isekai Mahou no Tsukurikata یکی دیگر از ورودی های isekai در این فصل است. اگرچه ممکن است پیشگامانه یا تغییر دهنده زندگی نباشد، حداقل به دلیل تلاش برای متفاوت بودن برجسته است. بی‌نقص نیست – قطعاً لبه‌های ناهمواری وجود دارد – اما تلاش برای اینکه یک انیمه فانتزی قدرت فوق‌العاده OP MC دیگر نباشد بسیار قدردانی می‌شود. داستان نسبتاً سرراست است: یک عاشق فانتزی 30 ساله را دنبال می کند که در دنیایی که جادو هنوز کشف نشده است، تناسخ پیدا می کند. با این لوح خالی، او سفری را به عنوان یک «جادوگر» آغاز می کند. چیزی که این داستان را متمایز می کند این است که چگونه واقعاً شبیه داستان یک پیشگام است - بنیانگذار خود جادو. سحر و جادو در این دنیا از آن منظره پر زرق و برق و هیبتی که ما به آن عادت کرده ایم فاصله دارد. درعوض، خام، غیرعملی، و کاملاً رک و پوست کنده است – نگاه کردن به آن تقریبا خسته کننده است. می‌دانید که تلاش برای ساختن چیزی خارق‌العاده از هیچ را نشان می‌دهد، درست مانند هر اختراع فناوری در جهان ما. این انیمه تمام تلاش خود را می کند تا جادو را در منطق "زندگی واقعی" قرار دهد. در حالی که این کامل نیست و علم را می توان گاهی به پوچی کشاند، تلاش برای آوردن حس واقع گرایی به دنیای خیالی مشهود است. یکی از جنبه های برجسته این انیمه در مقایسه با دیگر isekai های این فصل این است که شخصیت ها شبیه شخصیت های واقعی هستند. داستان زمان می برد تا نشان دهد شخصیت اصلی قبل از تناسخ چه کسی بوده است. ما احساسات او، نحوه زندگی و حتی نحوه مرگش را می بینیم. سفر او برای انطباق با دنیای جدید کاملاً ارگانیک و اساسی است. بازیگران نقش مکمل نیز مورد توجه معناداری قرار می گیرند. به عنوان مثال، MC در واقع دارای والدینی است که مانند والدین رفتار می کنند - آنها نه تنها پشتوانه پس زمینه بلکه بخش جدایی ناپذیر زندگی و رشد او هستند. این سطح از مراقبت به شخصیت های دیگر نیز گسترش می یابد. همه آن‌ها احساس می‌کنند که در داستان سهیم هستند، نقش‌هایشان را بازی می‌کنند و فعالانه در روایت شرکت می‌کنند، نه اینکه صرفاً در مدار قهرمان داستان باشند. موسیقی برای هر دو تم آغازین و پایانی فوق العاده خوب ساخته شده است و به عنوان یکی دیگر از نکات برجسته انیمه برجسته است. بار دیگر، سازندگان تلاش خود را برای دور شدن از هنجار نشان می‌دهند و به جای تکیه بر موسیقی‌های متن فانتزی معمول، چیزی منحصربه‌فردتر را انتخاب می‌کنند. حالا بیایید در مورد جنبه منفی صحبت کنیم: انیمیشن. متأسفانه، خشن است - به طور قابل توجهی در مقایسه با سایر انیمه های این فصل کمتر از حد متوسط. در حالی که این یک نمایش اسلاید پاورپوینت یا یک فاجعه CGI نیست، اما از تولیدی پرهزینه با سکانس‌های سیال و 10000 فریم فاصله زیادی دارد. فقدان پولیش مشهود است، و ممکن است برای بینندگانی که جلوه‌های بصری را در اولویت قرار می‌دهند، مانع شود. با این حال، انیمیشن کار را انجام می دهد، حتی اگر برای مطابقت با جاه طلبی داستان تلاش کند. همچنین در اینجا یک نکته مهم وجود دارد: در حالی که این انیمه ممکن است در نگاه اول به نظر برای بینندگان "گاهی" طراحی شده باشد، اما چیزی جز این نیست. از همان قسمت اول، مشخص می شود که برای پاسخگویی به مخاطبان خاص طراحی شده است. این رویکرد متمرکز ممکن است باعث شود برخی بینندگان کمی احساس غریبی کنند، اما برای برخی دیگر، این جذابیت خاص می تواند نمایش را حتی لذت بخش تر کند. به طور کلی، این واقعا یک "عکس اول" یا یک انیمه ضروری نیست، اما هنوز هم تا حدی لذت بخش است.