Bullbuster

Bullbuster که وارد ژانر انیمه "روبات واقعی" است، بر اعضای شرکت نابودی حیوانات موذی معروف به Namikome Industries تمرکز دارد. آفات مورد بحث موجودات جهش‌یافته‌ای هستند که به نام «جانوران غول‌پیکر» شناخته می‌شوند و Namikome از روبات‌هایی با قدرت فوق‌العاده برای مقابله با نابودی جانوران استفاده می‌کند تا به ساکنان جزیره ریوگان اجازه دهد به خانه خود بازگردند. با این حال، با توجه به مقیاس کوچک عملیات Namikome، آنها همچنین باید مراقب هزینه های تجاری تا آنجا که مدیریت مهمات و نگهداری ربات های خود را دارند، باشند. من فکر می‌کنم که ابتدا با ذکر عناصر مکانیکی عنوان، نکته اصلی را با Bullbuster کنار می‌گذارم. Bullbuster با عنصر "ربات واقعی" خود با مکانیزم عنوان و چند واحد دیگر که توسط Namikome Industries استفاده شده است، طراحی شده اند تا به جای طرح های انسان نما که بسیاری از ورودی های محبوب در "ربات واقعی" به کار می روند، با طرح هایشان کاربردی تر باشند. ژانری مانند Gundam معمولا اجرا می شود. به علاوه، صحنه‌های اکشن با پیاده‌سازی واقع‌گرایانه‌تر سلاح‌ها و فناوری که توسط مکانیک Namikome برای کنترل جانورانی که به‌دنبال دستگیری یا از بین بردن آن‌ها هستند، به‌جای چیزهای پر زرق و برق‌تر و دقیق‌تر، به کار گرفته شده است. مکانیزم‌ها با CG رندر شده‌اند، اما طراحی‌های کاربردی‌تر کمک می‌کنند تا با رویکرد پایه‌تر Bullbuster در داستان سرایی‌اش به خوبی پیش بروند. تنها بخش بد این عنصر در سریال، رندر و انیمیشن نسبتاً خشن به نظر می رسد از جانوران غول پیکر مختلف که با یک انیمیشن تلویزیونی دهه 2000 با زشتی ظاهرشان بیشتر به نظر می رسد. عنصر اصلی دیگر Bullbuster که به چشم می خورد، سیاست اداری در بازی با این سری است، که به عناوین گذشته مانند Patlabor و Dai-Guard که این تمرکز منحصر به فرد را با یک سری mecha ارائه می دهند، بازمی گردد. در مورد Namikome، این سریال به طور باورپذیری مبارزات یک شرکت کوچک را با مدیریت بودجه و شهرت عمومی خود در میان توده‌ها به تصویر می‌کشد، زیرا آنها از نظر مالی به دلیل استفاده از مکانیک خود که تا آنجایی که تعمیر و نگهداری و تعمیرات مشکل دارند، با مشکل مالی مواجه هستند. هر یک از کارمندان با هر عنصری از عملیات Namikome که بخشی از آن هستند، آرزوها و موضع‌گیری‌های خود را دارند، از تلاش‌های Kataoka برای مهار هزینه‌ها به عنوان حسابدار شرکت تا تاجیما که تلاش می‌کند کارکنانش را به عنوان رئیس شرکت تحت کنترل نگه دارد. عناصر فرهنگ شرکتی نیز وارد بازی می شوند، زیرا منشاء جانوران غول پیکر به تدریج آشکار می شود تا به برخی از فعالیت های شرکتی مشکوک مرتبط می شود و در جستجوی مسیرهایی است که شرکت مورد نظر برای پنهان کردن انگیزه های واقعی آنها و حفظ شهرت عمومی خود طی می کند. شخصیت پردازی بزرگترین تمرکز Bullbuster نیست، اما تمرکز روی شخصیت های مختلف درگیر با Namikome کمی زمان می برد. هر یک از آنها درجاتی از اکتشاف و توسعه را شامل می شود که شامل کارشان با شرکت می شود یا اینکه چگونه شخصاً تحت تأثیر تهدید هیولای غول پیکر قرار می گیرند، این به آنها کمی بعد می دهد و همچنین کمک می کند تا با سیاست های دفتری که در داخل کاوش شده است به کاوش بیشتری اضافه کنند. سلسله. تنها شخصیتی که تا حد زیادی نسبت به او بی‌تفاوت بودم، اوکینو بود که شخصیت معمولی جوان و ایده‌آلیستی‌اش در مقایسه با همکارانش چندان پررنگ نمی‌شود. در حالی که به ظاهر به عنوان شخصیت اصلی مورد توجه در شروع Bullbuster معرفی شد، شخصیت اوکینو به تدریج تمرکز خود را از دست می دهد زیرا سریال تمرکز بیشتری بر روی کاوش همکارانش می گذارد. به طور خلاصه، می‌توانم ببینم که Bullbuster در ژانر mecha ممکن است فنجان چای همه افراد نباشد، زیرا در مورد بی‌تفاوتی بسیاری نسبت به فرضیه آن و فقدان صحنه‌های اکشن مفصلی که شامل مچا و هیولاهای جهش‌یافته است، شنیده‌ام. کسانی که خواهان چیزی مانند Gundam یا Evangelion با اکشن استادانه و درام بالا هستند، احتمالاً از این سریال لذت نخواهند برد. اما اگر به دنبال چیزی هستید که با عنصر «ربات واقعی» انیمه‌های مکانیکی همراه با کاوش در سیاست‌های اداری a la Patlabor یا Dai-Guard همراه شود، Bullbuster یک سریال قوی است که با چالش‌های پیش روی اعضا به آن حوزه‌ها می‌پردازد. از Namikome و اگر به دنبال چیزی متفاوت هستید که در ژانر mecha به آن بپردازید، توصیه می کنیم.

از ابتدای سریال مشخص می شود که این انیمه کند خواهد بود، شاید کمی بیشتر از دیگر "برشی از زندگی"، و آنچه آن را متمایز می کند، "جدی بودن" داستان اصلی است. که در اصل داشتن یک شرکت مستقل با بودجه کم است. البته این شرکت معمولی نیست، زیرا کارش از بین بردن آفات، آفاتی به شکل کایجوس، با CGI بد است که ساکنان یک جزیره را مجبور به ترک خانه های خود می کند. شخصیت‌های اصلی طراحی خوبی در کنار شخصیت‌های مشخص خود دارند و اصولاً انگیزه‌های متفاوتی که باعث می‌شود ما را نادیده بگیریم، می‌تواند به نفع دانستن بیشتر درباره آنها باشد. Mechas...روستیک هستند و البته به نظر می رسد که دنیا یک ژاپن مدرن است، بنابراین فناوری به همراه پول این شرکت چیزی بیش از ربات های واقع گرایانه با ظاهر ترکیبی یک بیل مکانیکی و باربرها که در آثار دیده می شود، نمی دهد. مثل بیگانه اما این طرح‌ها با افزایش بودجه تغییر می‌کنند و اولین مدل‌ها را برای چیزی شبیه به آنچه که «صنایع تسوبام» با مدل «آرکاکس» خود به ما نشان داده است باقی می‌ماند. با بررسی انگیزه های اعضای شرکت و کشف بیشتر منشا این کایجوها، طرح پیشرفت خواهد کرد. به طور خلاصه: انیمه آهسته و آرامش بخش است، با طرحی که اگرچه اصیل نیست، اما به ندرت دیده می شود، با بازیگران خوبی از شخصیت ها و دنیایی که به راحتی می توان در آن درگیر شد. CGI که ​​در هیولاها دیده می‌شود یکی از بدترین‌هایی است که در این چند وقت دیده‌ام، اما انیمیشن دوبعدی، برای سلیقه من، درست است. و تا فصل 10 می توانم بگویم که نوید می دهد، فکر نمی کنم افشاگری یا نقشه غیرمنتظره ای وجود داشته باشد که ذهن ما را به باد دهد، اما اگر چیزی باشد که داشته باشد، عشق و احترام به کار است و شخصیت های آن که همیشه دیدن آنها لذت بخش است. فصل پایانی، قطعاً یک سریال عالی، با بسته شدن برای بیشتر باز است، اما احتمالاً این اتفاق نخواهد افتاد. در پایان آنها از تمام شخصیت های شرکت استفاده کردند بدون اینکه به نقش ها و شخصیت های آنها ارزش کمتری قائل شوند و حتی رشد اندکی و نه زیاد برای جوان ترین اعضای شرکت نشان دهند. همانطور که در آن زمان نوشته بودم، احترام و محبتی که شما به شخصیت ها و دنیایی که در آن قرار دارند، باعث شادی می شود.